Ze viert haar 30-jarig jubileum als schrijver. Haar debuut 'De wetten' is toe aan de 40e druk, later dit jaar wordt I.M. als dramaserie uitgebracht en in januari verschijnt de Amerikaanse editie van 'Jij zegt het'. Als kers op de taart is ze vandaag 65 geworden, de grande dame van de literatuur: Connie Palmen.
Mijlpalen
Haar 65e verjaardag. Dat deze verjaardag er ooit mocht komen komt voor Palmen een beetje als een verrassing. "Ik heb eigenlijk heel lang niet zo geleefd, dat dit in het verschiet lag. Dus ik schrik er wel een beetje van. Ik had natuurlijk anders gepland. Ik dacht een groot feest te geven. Je moet altijd mijlpalen zetten, je moet altijd alles vieren, vind ik. Maar toen het niet doorging, heb ik me dat ik vrij snel bij neergelegd."
Geen glaasjes, ik deed flessen
Haar levensstijl heeft lange tijd niet doen lijken alsof ze oud zou willen worden. Tabak en alcohol waren een grote vriend in haar leven. "Geen glaasjes. Dat deed ik niet. Ik deed flessen. Ik heb veel gedronken en ik heb heel veel gerookt." Inmiddels zijn de kaarten anders geschud. "Ik heb vijf jaar niet gerookt en ruim twee en een half jaar niet gedronken."
De voortdurende verlokking
"Eigenlijk is stoppen met drinken als je alcoholist bent het moeilijkst. En ik ben een alcoholist. Drinken blijft een voortdurende verlokking. Want het zorgt ervoor dat als je drinkt - en als je teveel drinkt - dan ben je even weg en dat is heel prettig. Ik kan zo over drank praten dat ik denk, 'Kom, geef maar een glas nu'. Drank is magisch."
“Drinken blijft een voortdurende verlokking”, zegt @ConniePalmen bij M over het stoppen met de alcohol. “Drank is magisch.” #ditisM pic.twitter.com/mhlOJUHKKL
— Margriet van der Linden (@dit_is_M) November 24, 2020
"Stoppen met roken, daarvan had ik nooit gedacht dat dat me zou lukken. Ik rookte twee pakjes per dag. Toen ik één dag gestopt was dacht ik: 'Als ik één dag kan stoppen - met mijn discipline - dan kan ik twee dagen stoppen, maar dat kan ik ook 365 dagen stoppen'. Het stoppen met roken viel me zó mee. Maar stoppen met drinken niet, dat is heel iets anders."
Geen gesjoemel
Toch is het gevecht voorbij, vertelt Palmen “Ik ben inmiddels zo gehard. En ik weet dat ik hier niet mee kan sjoemelen. Ik kan niet marchanderen met 'een beetje'. Dus ik ben er nu aangewend dat ik iemand ben die niet drinkt, maar ik houd nog niet zo van die persoon. Ik vind het helemaal niet bij mij passen, om niet te drinken. Maar dat ik ook wel een totale misvatting."
Vriend en vijand
"Alcohol maakt dat je het volhoudt in gezelschappen en dat vind ik zonder drank aanzienlijk moeilijker. Nu ben ik veel meer alleen, wat bekoorlijk is… Maar drank maakt sociale omgang veel gemakkelijker. Drank maakt ook dat wanneer je bijvoorbeeld de waarheid vertelt als je drinkt dat je later kunt zeggen: 'Ja, sorry, ik had zoveel gedronken'. Dat kan nu niet meer."
Mijn scherpe tong ben ik niet kwijtgeraakt
Het sociale contact is ze een tijd uit de weg gegaan. “Er is altijd veel verschil tussen sociale contacten en vrienden. Ik heb wel goede vrienden. En alle goede vrienden, de mensen die echt van je houden, die vinden het allemaal heel fijn dat ik niet meer drink. Ik ben prettiger zonder drank.” Misschien prettiger, maar niet een totaal ander mens. “Mijn scherpe tong ben ik niet kwijtgeraakt.”
Weemoed & melancholie
Het was een bijzonder jaar voor Connie Palmen. “Ik vond het een beetje veel.” Het is dertig jaar geleden dat haar boek ‘De Wetten’ werd uitgebracht. “Zo’n boek maakt jou schrijver. Datgeen wat je altijd wilde worden… Dat eerste boek zorgt ervoor dat je dat wordt. Dat is iets heiligs, het doopt je. Je kijkt altijd met lichte sentimentaliteit terug op je eerste boek. Met de andere boeken heb ik dat weemoedige of dat melancholieke helemaal niet."
.@ConniePalmen gooide al haar liefdesbrieven weg, maar wij konden haar een specia le brief teruggeven… ❤️ #ditisM pic.twitter.com/ybezdoxNZt
— Margriet van der Linden (@dit_is_M) November 24, 2020
De opruimwoede zat er bij Palmen altijd al in. Maar tijdens de coronacrisis kwam daar een extra dimensie bij. Het weggooien. "Het is de spagaat tussen bewaren en weggooien. Ik vind weggooien heerlijk maar ik ben er heel bang voor. Nu kreeg ik een soort aandrift dat ik alle liefdesbrieven die ik ooit heb ontvangen heb weggedaan." En daar heeft ze geen spijt van. Maar om haar toch iets terug te geven, heeft goede vriend Sven Ratzke een nieuwe brief voor haar...
Benieuwd naar het hele gesprek? Bekijk het hieronder.
