Om zich tegen de bosbranden in Californië te beschermen, huren rijke Amerikanen - waaronder Kim Kardashian en Kanye West - zelf brandweerlieden in om hun eigendommen te beschermen. The Atlantic laat zien waarom dit vraagtekens oproept.
Terwijl afgelopen week bosbranden verschillende delen van Californië verwoesten, redde een stel privé brandweerlieden het huis van Kanye West en Kim Kardashian in Calabasas. Toegegeven, het zou heel erg zonde zijn als hun mansion in rook was opgegaan. Maar geldt dat niet ook voor het huis van alle andere inwoners in dat gebied?
De actie staat symbool voor een trend die op dit moment landelijke de aandacht heeft getrokken in de Verenigde Staten. En dat is: brandweerlieden die je kunt inhuren om specifieke plekken te beschermen. Niet alleen de rich and famous maken er gebruik van, verzekeringsmaatschappijen weten ze ook te vinden. Want als zij de schade van het natuurgeweld kunnen beperken, scheelt hen dat weer kosten die ze anders zouden moeten vergoeden.
Ze worden steeds heftiger
Er is veel vraag naar extra bescherming tegen bosbranden aangezien ze alsmaar heftiger worden. Vorig jaar verbrandde 1,24 miljoen hectare grond, goed voor 16 miljard dollar schade. Dit jaar is dat waarschijnlijk nog hoger. Mensen verliezen hun huis, hun alles, en verzekeringsmaatschappijen verliezen miljoenen.
Is het dan zo gek om dit te proberen te voorkomen als je daar het geld voor hebt? Niet echt, maar het schuurt wel met het aloude idee van de brandweer die er is om de hele samenleving te beschermen. Niet alleen de rijke mensen en de rijke bedrijven.
De brandweer is in de Verenigde Staten ook nog altijd een overheidsdienst, net als in Nederland. Waar het in de VS begon als een team vol vrijwilligers, werd de brandweer in de negentiende eeuw een beroep toen grote steden veel regelmatiger getroffen werden door grote calamiteiten. Ook de modernisering zorgde ervoor dat er mensen nodig waren die wisten hoe om te gaan met de nieuwe brandbestrijdingstechnieken.
De nieuwe aanpak
En dan heb je ook nog de teams die in de natuur werken. Waar er lange tijd werd gedacht dat ook die branden zo snel mogelijk geblust moesten worden, veranderde dat in 1969. Die nieuwe aanpak - samen met nieuwe technieken waardoor de branden sneller onder controle waren - zorgde voor een halvering van het benodigde personeel.
Het ging een tijd goed. Maar de bosbranden worden sinds 1980 destructiever, onder andere vanwege klimaatverandering. Meer mensen dan ooit tevoren overlijden erdoor, en een groter gebied wordt telkens vernield. Het budget waar de brandweer het mee moet doen is echter te laag om snel te kunnen inspelen op deze ontwikkelingen.
Dus je hebt veel bosbranden, en weinig personeel. Dat zette de deur open voor privé bedrijven. Inmiddels blussen ze 40 procent van alle branden, meldt The Atlantic. En daarmee hebben ze zichzelf onmisbaar gemaakt. Het is natuurlijk hartstikke fijn dat de vrije markt de problemen oplost die de overheid niet aan kan. Maar doordat de brandweer van de overheid nog altijd bestaat, voelt de aanwezigheid van brandweermannen die je alleen voor jezelf kunt inhuren heel controversieel.
Het gaat niet over KimYe
“Dit verhaal gaat niet over hoe de kooky Kardashians weer eens in de publiciteit willen komen. Het gaat over de groeiende economische ongelijkheid in ons land. Ik ben met stomheid geslagen”, zegt historicus Amy Greenberg, die onderzoek deed naar de rol van de brandweer in de stad tijdens de negentiende eeuw. “Brandweerlieden worden jaar na jaar weer verkozen tot meest geliefde ambtenaren. Niet omdat ze er goed uitzien op kalenders, maar omdat ze iedereen gelijk behandelen. Rijke mensen krijgen niet hun eigen ‘betere’ brandweerlieden, of dat zou in ieder geval niet zo moeten zijn.”
Benjamin Carp, historicus aan de Brooklyn College CUNY, laat zien waarom dat belangrijk is: “In de beginjaren van de Amerikaanse steden werkte iedereen samen wanneer er een brand uitbrak. Het werd gewoon van iedereen verwacht mee te helpen. En zo hoort het. Als we niet samen de brand blussen, zullen we ooit allemaal samen branden.”
Laten we hopen dat dit een wake-up call is voor de Verenigde Staten en dat ze gauw weer de handen ineen slaan om de branden weer samen te blussen. Om een nog verdere vertakking van ongelijkheid te voorkomen.