Er is altijd een uitweg: dat is de boodschap die Pim (22) en Bram (18) jongeren op het hart willen drukken. Inmiddels zijn ze dikke maten, zien ze elkaar drie keer in de week en stappen ze elke week op hun grote liefde: de racefiets. Een hobby delen, iets dat ze een tijd geleden niet voor mogelijk hadden gehouden. Ze willen hun verhaal delen, maar dan wel anoniem. Er kleeft nog altijd een stigma aan eenzaamheid.

Geen vrienden

"Ik struggle met veel vormen van depressie", vertelt Pim, die de telefoon met een zuidelijk accent opneemt. Na het halen van zijn mbo-diploma besloot hij een tussenjaar te nemen. "Vorig jaar, net voor de coronatijd, werd het gat steeds dieper. Toen mijn werk in de horeca door corona stopte, viel ik in een nog dieper gat." Zijn structuur viel weg en zijn slaapritme was ver te zoeken. "Ik had geen reden meer om op te staan en zat opgesloten in mijn hoofd."

Ook de 18-jarige Bram kreeg behoefte aan contact. Tijdens zijn maatschappelijke stage op de middelbare school komt hij in contact met jongerenwerker Ali. Ze trekken samen op en organiseren activiteiten voor jongeren in de buurt. "Dat was helemaal mijn ding. Ali introduceerde mij ook bij stichting Join us, waar activiteiten worden georganiseerd voor jongeren die zich eenzaam voelen." Het is de plek waar Bram en Pim later bevriend raken.

Pas ik hier wel tussen?

"In februari 2020 had ik mijn eerste intake", blikt Pim terug. Die periode daarvoor ging het slecht met hem. "Ik zat alleen maar op mijn kamer en had de gordijnen altijd dicht." Hij wist op een gegeven moment dat het anders moest en kwam via via bij Ali terecht, die hem meenam naar de activiteiten. "Eén keer in de twee weken kwamen we samen met andere jongeren", vertelt Pim. "Maar spannend was het in het begin wel. Ik was zo lang alleen geweest dat ik niet wist wat ik kon verwachten." Pas ik hier wel tussen? Ging door zijn hoofd.

Gelukkig kwam hij in een fijne groep terecht. "Ik voelde me direct welkom", vertelt hij blij. "Iedereen zit in hetzelfde schuitje, en dat is prettig. Je herkent gelijkenissen in elkaar." Naast elkaar leren kennen, staat persoonlijke groei centraal. Zo maak je een persoonlijk plan met de begeleiders van de stichting, legt hij uit. Hoe maak je bijvoorbeeld vrienden en hoe word je sociaal sterker? "Maar het grootste gedeelte van de tijd ben je aan het socializen met elkaar."

Tijdens een activiteit leren de twee elkaar kennen. "De eerste keer zat ik aan tafel en zat Bram tegenover mij", vertelt Pim. Al snel waren de jongens samen aan het pokeren. Een bijzonder moment, want voor het eerst in jaren werd er weer een vriendschap opgebouwd. "Drie jaar lang ben ik echt alleen geweest."

"Op een geven moment zagen we elkaar twee, drie keer per week”, vertelt Pim enthousiast. “Als je constant bij elkaar bent, praat je ook steeds makkelijker over van alles.” Ze kaarten en pokeren wat af en sinds een paar maanden fietsen ze samen lange afstanden. “Bram belde mij op en vroeg: vind je het leuk om samen een tocht te maken? Jij fietst veel, dus je kan me vast helpen.”

Fietstochten waar Bram en Pim blij van worden. "We fietsen twee uur en praten die tijd met gemak vol. Dat is eigenlijk best gek", voegt Pim toe. "Er is een enorme klik. Het geeft me houvast; een stok achter de deur. Ik heb nu een reden om weer op pad te gaan, mensen te zien en weer plezier te hebben."

Ze hebben een duidelijk advies aan jongeren die zich nu alleen voelen: probeer contact te zoeken met anderen mensen! Neem contact op met instanties in de buurt die mensen bij elkaar kunnen brengen, benadrukt hij nog maar een keer. "Het heeft echt mijn leven veranderd. Als deze mensen er niet voor mij waren geweest, dan heb ik geen idee wat ik nu zou hebben gedaan in deze coronaperiode."