Bruno de Smet (53) en Christophe Koopmans (45) zijn hardwerkende, drukbezette zakenmannen, levensgenieters en zitten vol met energie als ze besmet raken met corona. Na anderhalve maand kunstmatige coma kunnen ze niets meer. De mannen moeten opnieuw leren lopen, eten en praten.
Ziek na ontmoeting met Chinese delegatie
Christophe vermoedt dat hij besmet is geraakt tijdens het carnaval in Sint-Truiden. Hij denkt eerst aan een griepje, maar ligt uiteindelijk anderhalve maand op de IC. Bruno heeft begin maart een ontmoeting met een Chinese delegatie en wordt kort daarna doodziek. Hij ligt 49 dagen in coma. Als ze wakker worden begint een loodzwaar revalidatieprogramma dat gevolgd wordt door Terzake, een duidingsprogramma van het Vlaamse VRT Nieuws.
Familie kan niet op bezoek komen
In de reportage zie je hoe Christophe wakker wordt uit zijn kunstmatige coma. Totaal versuft kijkt hij naar de intensivist die volledig ingepakt met beschermende kleding aan zijn bed zit. De arts vraagt Christophe om in zijn hand te knijpen, maar knijpen kan hij niet. En hoewel hij zijn mond beweegt, lukt praten evenmin. Alle kracht is uit zijn lichaam gevloeid in de weken dat hij onder zeil lag. De arts vertelt hem dat zijn familie hem niet kan komen opzoeken, maar dat het ziekenhuis elke dag contact met ze heeft. Later zien we hem skypen met zijn gezin. Een van zijn dochters vertelt hem hoe trots ze is op haar vader en hoe sterk hij is. Op dat moment kan hij zelf nog steeds niets terugzeggen.
Oefeningen doen denken aan kleuterklas
Bruno zien we in het revalidatiecentrum, dertig kilo lichter dan voor hij ziek werd. Hij is dan drie weken uit zijn coma en moet oefeningen doen om zijn lichaamsfuncties en mobiliteit terug te krijgen. Het zijn bijna kinderlijke opdrachten die hem aan de kleuterklas doen denken. Na drie weken revalidatie blijft hij heel afhankelijk. "Een boterham eten gaat, maar vlees snijden nog niet", vertelt hij.
Een keer in de week bezoek is een wereld die opengaat
Bezoek is een wereld die opengaat
Christophe mag na 66 dagen intensive care terug naar een normale ziekenhuiskamer. Ondertussen leert hij opnieuw praten, eten en lopen. Op Vaderdag krijgt hij een verrassing en komt zijn gezin hem opzoeken. Zijn dochter wil hem een knuffel geven, maar dat mag niet. Ook Bruno krijgt bezoek. "Een keer in de week bezoek is een wereld die opengaat", zegt hij. Het motiveert hem bovendien om snel vooruit te gaan tijdens de revalidatie. Na 49 dagen coma en 6 weken revalidatie mag hij eindelijk in de weekenden weer naar huis.
Rustiger aan doen en meer genieten
Op dit moment is Christophe Koopmans nog altijd aan het revalideren in revalidatiecentrum Pellenberg van de UZ Leuven. Bruno De Smet is sinds vorige week vrijdag weer thuis, waar hij verder revalideert. Beide mannen hebben gelukkig ook iets positiefs aan deze heftige ervaring overhouden. Ze beseffen dat ze het rustiger aan moeten doen en zijn van plan om meer te genieten van de kleine en mooie dingen in het leven.
Bekijk hier: Twee coronapatienten getuigen over revalidatie
