1 minuten leestijd

Vier studenten over (bizarre) woonervaringen: van liegende huisbazen tot drugsverslaafden

Het tekort aan studentenwoningen groeit jaarlijks. Er zijn op dit moment 26.500 studentenwoningen te weinig. Er is een grotere toestroom van internationale studenten, maar ook het aantal Nederlandse universitaire studenten neemt toe. Bovendien wordt het vinden van een betaalbare kamer steeds moeilijker; studenten zijn steeds meer geld kwijt aan huur. Vier studenten – allemaal afkomstig uit een ander land – vertellen over hún bijzondere woonervaring als student.

Geschreven door redacteur Beau Geraeds. 

'De bedden stonden twintig centimeter uit elkaar. Het was net alsof er een vreemde in je bed sliep.'

Julien
Julien © Simon Ruisch

Julien (19) – Rotterdam

Julien komt uit Frankrijk, studeert in Rotterdam en woonde een maand in een gedeelde hotelkamer. 'De universiteit had geregeld dat je voor 500 euro een maand lang in een hotel kon overnachten, als je nog geen woning had.' Julien deelde de kamer met één andere student. 'Hij kwam hier twee dagen later dan ik. We schudden elkaar de hand en praatten over onze situatie.' Van privacy was weinig sprake. Julien probeerde daarom zo veel mogelijk op de universiteit te zijn. 'De bedden stonden twintig centimeter uit elkaar. Het was net alsof er een vreemde in je bed sliep. Ik zei tegen mezelf dat ik dit móést doen. Het was wel ongemakkelijk, maar het was de enige optie die ik had.'

'Hij zette grote borden tegen de binnenkant van de ramen, zodat mensen niet naar binnen konden kijken.'

Ava
Ava © Simon Ruisch

Ava (23) – Amsterdam

De Schotse Ava volgt een master in Amsterdam en had een turbulente tijd in de Jordaan. Voor twee en een halve maand woonde Ava bij een verslaafde man van eind vijftig in huis, die dagelijks drugs gebruikte. 'Je rook het; hij dronk en blowde veel. Daarnaast gebruikte hij ook nog andere drugs. En hij heeft me verteld dat hij zes jaar lang dakloos is geweest.' Ava benadrukt dat de man haar nóóit iets heeft aangedaan – ze vond het een lieve man, ondanks dat hij onvoorspelbaar en plots boos kon zijn. 'Hij had gewoon mentale problemen en deed paranoia. Hij zette grote borden tegen de binnenkant van de ramen, zodat mensen niet naar binnen konden kijken. De gordijnen hield hij altijd dicht en hij praatte nooit als de ramen open stonden, want hij had het idee dat de buren meeluisterden.' Volgens Ava geloofde de man in vreemde dingen. Zo vertelde hij haar bijvoorbeeld dat de buren enge, gevaarlijke mensen waren terwijl Ava dit niet zo ervaarde. Ook had de man een alcohol- en drugsverslaafde vriendin. 'Hij zei dat ik bang voor haar moest zijn, dat ze gevaarlijk was. Ze heeft een keer zijn ramen ingeslagen.' Dit was stressvol voor Ava.

Lees ook:

Tyree © Simon Ruisch

Tyree (24) – Utrecht

De Nederlandse Tyree (24) woonde op kamers in Utrecht (waar hij studeert), maar dit was helaas van korte duur. In zijn studentenhuis bleek veel ernstige waterschade te zijn, waarover hij niet was ingelicht. 'De kelder was al twaalf jaar geleden ondergelopen. Daar kwamen nog steeds enorm veel muggen op af. Ook kwam ik erachter dat er in mijn kamer een aantal lekkages zaten, waardoor er enorm veel schimmel tussen en onder de vloer zat. En trouwens ook in de hele keuken.' Door alle problemen in het huis, kon Tyree daar nauwelijks zijn en besloot hij na drie maanden de huur op te zeggen. Nu woont hij weer bij zijn moeder in Amsterdam. Zijn moeder lijdt aan een chronisch vermoeidheidssyndroom, wat de thuissituatie lastig maakt. 'Ik probeer zo veel mogelijk buitenshuis te zijn door bijvoorbeeld 's avonds naar vrienden te gaan, maar overdag ben ik er meestal wel. Ik houd er natuurlijk rekening mee, maar ik moet op vrij veel dingen letten en dat doe ik niet altijd. Hierdoor is het samenwonen in een huis soms moeilijker voor mijn moeder.'

Lees ook:

Kasia © Simon Ruisch

Kasia (23) – Rotterdam

Van Polen naar Rotterdam. Kasia (23) studeert aan de Erasmus Universiteit en kwam via via in de Afrikaanderwijk terecht. Haar huisbaas – die achteraf over het een en ander bleek te liegen – vertelde haar dat ze hier met twee jongens zou komen te wonen. Op de avond dat Kasia introk, kwam ze thuis in een groot feest. 'Er waren allemaal veertigers van Poolse en Oekraïense afkomst. Op de bank lag een oudere vrouw te slapen. Dit was mijn eerste ervaring met op mezelf wonen, ik was in shock. Ik vroeg: wie zijn jullie?!' Er was Kasia verteld dat ze zich hier kon inschrijven, maar dat bleek niet het geval te zijn. Ook kwam ze niet met twee jongens te wonen, maar met twee mannen van in de veertig én een Pools stel. Kasia betaalde bijna 400 euro voor een kamer van zes vierkante meter. Dat is weer een perfect voorbeeld dat laat zien hoeveel geld studenten tegenwoordig kwijt kunnen zijn voor zo weinig ruimte.

Internationals Julien, Ava en Kasia hebben intussen een nieuwe woonruimte gevonden. Tyree pauzeert zijn zoektocht tijdelijk, omdat er nu halverwege het eerste semester volgens hem weinig kamers vrijkomen. Op de vraag of de internationals spijt hebben van hun komst naar Nederland, antwoorden ze alle drie 'nee'. Kasia: 'Mijn eerste maand was heel lastig en ik kon me niet goed focussen op studie. Maar als ik daar niet even had gewoond, had ik nooit mijn huidige woning kunnen vinden.' Julien: 'Ik heb er helemaal geen spijt van. Het enige negatieve was de woonsituatie, verder is alles dat ik verwachtte van de studie en het land super.' Ondanks de tegenslagen genieten de jongeren nu met volle teugen van hun studententijd.