Afgelopen vrijdag werden er nieuwe maatregelen aangekondigd. Én nieuwe steunpakketten. Klinkt heel prettig, maar veel ondernemers hebben er niets aan. Daarom zit zelfstandig ondernemer en journalist Marijn de Vries aan tafel, die zich hier fel over uitspreekt.
Tijdens de persconferentie werd gezegd dat er ruimhartig uitgekeerd zal worden. "Dat is tot nog toe nooit zo geweest, dus ik kan het ook niet meer zo goed aanhoren", vertelt de Vries. Maar hoe kan het dat zij niet kan rekenen op steun van de overheid? "Het gaat niet alleen om mij, het gaat denk ik om heel veel mensen in het MKB (Midden- en Kleinbedrijf red.)."
"Sinds het begin van de pandemie hebben wij tachtig procent inkomensverlies. Dat is natuurlijk een gigantisch bedrag. Als er dan beloofd wordt om ruimhartig te compenseren dan denk je, dan kom ik daar wel voor in aanmerking. Maar telkens blijkt weer dat wij niet in het hokje van de maatregelen passen."
Geen omzet
"In dit laatste steunpakket, is er een tegemoetkoming vaste lasten. Dan wordt er gekeken naar een referentieperiode waarin je nog wel gewoon omzet had. Om te bepalen hoe groot dan je compensatie kan zijn. In dit geval wordt er gekeken naar het laatste kwartaal van 2019 en het eerste kwartaal van 2020." Marijn de Vries is ondernemer in racefietsevenementen. "Dat is seizoenswerk, dus die inkomens liggen in de andere twee kwartalen. En wat deed ik in die twee kwartalen? Ik was met zwangerschapsverlof. Daar hadden we voor gespaard. (...) Geen omzet, dan maak je ook nergens aanspraak op."
Consequenties voor de toekomst
Maar hoe kom je dan rond? "We hebben ons spaargeld opgegeten, we hebben het geld opgegeten dat we opzij hadden gezet voor een aanbouw aan ons huis, we hebben het geld opgegeten wat we hadden om opleidingen te doen. We kunnen niet meer investeren in ons bedrijf, we kunnen onze bedrijfswagen niet vervangen, we kunnen niet sparen voor ons pensioen, we kunnen niet sparen voor onze kinderen. Het heeft dus gewoon consequenties voor ons hele leven en voor de toekomst."
Statement
Marijn sluit af met een duidelijk statement. "Ik heb een platform, ik heb een podium. (...) Ik doe dit juist voor de mensen die geen podium hebben, en die in dezelfde situatie zitten. Hier moet echt ruimte en aandacht voor komen. We gaan misschien nog wel tot februari dingen niet mogen. Het is op bij mensen. Als we dan zeggen, we moeten het samen doen en we moeten solidair zijn, dan geldt die solidariteit ook voor mensen die op dit moment alles inleveren. Hun hele leven, hun hele toekomst, dat kan toch niet de bedoeling zijn.
