Als Marleen ziek wordt, begint ze een dagboek waarin ze beschrijft hoe zij het medische traject ervaart. Een paar maanden na haar overlijden - in 2021 - leest haar man Erik wat ze allemaal geschreven heeft. Hij besluit het dagboek uit te geven, ervan overtuigd dat lotgenoten troost en steun zullen vinden in de woorden van zijn optimistische vrouw.
‘Ik heb het uitgemaakt’
Erik is een stil en verlegen jongetje van zestien uit het Twentse Fleringen wanneer hij kennismaakt met Marleen uit Tubbergen. Die is een jaar ouder en verre van verlegen. Na een patatje aan het eind van een stapavond, is Erik tot over zijn oren verliefd. Alleen heeft Marleen al verkering, dus als hij zijn gevoelens voor haar opbiecht krijgt hij te horen: ‘Dat wordt nie wat’. Na drie heel verdrietige dagen belt ze hem op: ‘Ik heb het uitgemaakt’. Sindsdien zijn ze samen.
Marleen is een nuchtere, maar ook zeer warme vrouw. ‘Ze had veel aandacht voor mensen en vond de relaties om haar heen heel belangrijk', vertelt Erik. Naast de relaties met haar familie, waren ook de banden met vrienden en haar collega's in het ziekenhuis van groot belang.' Marleen houdt van gezelligheid en organiseert verrassingsweekenden voor hen samen, of een picknick aan de IJssel.
'Na een patatje aan het eind van een stapavond, is Erik tot over zijn oren verliefd'
Marjan
Hartsvriendin Marjan wordt regelmatig gebeld door Marleen met de vraag: ‘Heb je iets te doen?’ Dat mondt dan uit in een dagje samen op stap of een spontane barbecue. Net als Marleen houdt ze van bakken en kaarten maken, dus vervelen doen de vriendinnen zich nooit.
Marleen heeft precies in de gaten als Marjan niet lekker in haar vel zit: 'Je kon Marleen niet voor de gek houden. Ze kon heel goed luisteren en las tussen de regels door hoe het écht ging. Maar ze was ook nooit bang om je bij de les te houden: ‘niet zeuren, doorgaan.’
'Marleen kon heel goed luisteren en las tussen de regels door hoe het écht ging'
Borstkanker
In juni 2018 krijgt Marleen de diagnose borstkanker. Ze komt in een achtbaan van behandelingen terecht. Ze wil alles aangrijpen om beter te worden. Maar wanneer ze hoort dat dat niet meer gaat, reageert ze nuchter: ‘Dit is wat het is. Ik wil genieten van de tijd die ik heb.’ Samen met Erik besluit ze de behandelingen stop te zetten om mooie herinneringen te maken in de tijd die haar nog rest.
Erik weet dat Marleen een dagboek is begonnen op het moment dat ze de diagnose krijgt. Pas op de eerste verjaardag na haar overlijden leest hij voor eerst wat ze heeft geschreven. Tot zijn verbazing zijn het 250 bladzijden. Hij herbeleeft drieëneenhalf jaar ziek zijn vanuit Marleens perspectief: het is verdrietig, maar ook helend. Haar schrijfstijl is heel positief en het troost hem dat ze die laatste jaren nog écht genoten heeft van haar leven.
‘Marleen maakte het leven mooi en prettig. Niet alleen voor zichzelf, maar voor iedereen waar ze van hield’
Dagboek van een optimist
Erik besluit het dagboek uit te geven in boekvorm als herinnering aan Marleen. Aanvankelijk alleen voor familie en vrienden, maar inmiddels ook voor lotgenoten. Hij noemt het boek ‘Dagboek van een optimist’, naar de positieve kracht van zijn vrouw. ‘Ze probeerde het leven mooi en prettig te maken. Niet alleen voor zichzelf, maar voor iedereen waar ze van hield.’
Voor wie steek jij een kaarsje op? terugkijken
Klik hieronder om Voor wie een steek jij een kaarsje op? terug te kijken. Zo laten we zien wat overledenen hebben betekend tijdens hun leven en houden we de herinnering aan hen levend.
