Elektrische draden, stekkers, stukjes pvc-buis, niet bepaald wat je verwacht tegen te komen in een natuurgebied. Het blijkt dat Natuurmonumenten met plastic vervuild bouwpuin gebruikt voor wandelpaden. Zo zien mensen stukjes plastic in het bos liggen.
Plastic hoort niet thuis in de natuur, toch? Er werd dan ook verrast gereageerd bij de vondst van een stekker in het relatief nieuwe natuurgebied Marker Wadden. ‘Binnen 30 minuten naar het mooiste natuurgebied van Nederland’, staat er op het reclamebord vlakbij de opstap plek voor de boot. En daar past plastic natuurlijk niet tussen. Hoe zit dat? Pointer zocht het uit.
Paden van Natuurmonumenten zitten vol plastic
‘Ik was aan het wandelen in het Marker Wadden gebied. Daar kwam ik – heel gek – allemaal bouwafval tegen, zoals schroeven en pluggen’, aldus een wandelaar. Meerdere wandelpaden van Natuurmonumenten in natuurgebieden zijn verstevigd met plastic vervuild bouwpuin. Dit heet menggranulaat, waar maximaal 1 procent plastic in mag zitten. Bij de aanleg van het Marker Wadden gebied is hier dus gebruik van gemaakt.
Op de nieuw aangelegde eilandengroep in het Markermeer komen we stukjes pvc-buis, elektriciteitsdraden en zelfs complete stekkers tegen op en rond de paden. En dat terwijl plastic schadelijke gevolgen kan hebben voor de natuur. Vogels kunnen er verstrikt in raken, of zien het aan voor voedsel. Dit terwijl het gebied een waar vogelparadijs zou moeten zijn en biodiversiteit moet opleveren. ‘Ik ben lid van natuurmonumenten, maar dat vind ik echt niet kunnen', zegt een wandelaar tegen Pointer. Waarom gebruikt Natuurmomenten menggranulaat?