Petrus in het land vraagt zich deze week af: Wat is het fundament van je leven?

Deze week reist Petrus af naar de Betuwe. In Elst worden we door dominee Jeroen Jeroense welkom geheten in de Grote Kerk, een beeldbepalende plek in het dorp en een centrale ontmoetingsplek voor mensen binnen én buiten de kerk.

petrus in het land
Petrus in het land

Kunst en cultuur spelen een grote rol in de Protestantse gemeente Elst. ‘Taal, muziek, beeldende kunst, schilderijen en poëzie: ik probeer in de vieringen, maar ook in de ontmoetingen buiten de kerk veel kunst en literatuur te gebruiken. Dan gebeuren er allemaal kleine wondertjes om je heen', vertelt dominee Jeroense.

De plek waar de Grote Kerk staat is met recht een heilige plek te noemen: in de prehistorie was hier een openluchtheiligdom van de Bataven en het huidige kerkgebouw is gebouwd op de fundamenten van een Romeinse tempel van maar liefst 2000 jaar oud. Daar komt ook het thema van deze week vandaan: wat is het fundament van je leven?

Dirk Faber
petrus in het land

Het fundament van Dirk Faber kwam na een tumor en een oogziekte op losse schroeven te staan. ‘Ik heb een leven vóór mijn oogziekte en ik heb een leven ná mijn oogziekte. Eerst bestond mijn leven voornamelijk uit werken, wat ik graag deed. Maar in één keer stopt dat en dan moet je je leven weer opnieuw inrichten. Daarin heb ik veel steun gehad van de kerk en de gemeente.’

Een belangrijk fundament in het leven van gemeentelid Hester Liebeton is het helpen van de mensen om haar heen. Samen met haar gezin woont ze in een oude katholieke pastorie, waar ook genoeg ruimte is om bijvoorbeeld Oekraïners op te vangen. ‘Hier vinden ze een plek waar ze weer helemaal tot rust kunnen komen. We tuinieren veel samen, daardoor leer je elkaar goed kennen.’

Hester Liebeton
petrus in het land

In Elst organiseert Hester de Week tegen Armoede, waarin zij onder andere een gezamenlijke maaltijd verzorgt met mensen die op de armoedegrens leven. Haar geloof stimuleert haar om anderen te helpen: ‘Wat mij ten diepste raakt is dat ik me altijd gedragen weet. Ik voel dat ik niet door de bodem zak, en dat we elkaar treffen in de wetenschap dat er meer is tussen hemel en aarde.’