Kerstnachtmis, 24 december 2023
St. Franciscusbasiliek, Bolsward
Pastoor Arjen Bultsma

Lezingen:
2 Samuel 7, 1-5.8b-11.16
Romeinen 16, 25-27
Lucas 1, 26-38 

Pas halverwege werd het net gehoorde evangeliegedeelte echt interessant. Eerst hoorden we wie er aan de macht waren en daarom graag wisten op wie ze kunnen rekenen. We hoorden over Jozef en Maria die om geteld te worden op reis gaan en onderweg de eerstgeborene ontvangen. Een geboorte die haast terloops in één zin wordt verteld. Als je verder geen voorkennis zou hebben, was het evangelie tot dusver slechts een opvallend, maar niet echt bijzonder verhaal.

Dit wordt helemaal anders wanneer de aandacht wordt verlegd naar de herders in het veld. Zij horen van deze geboorte, maar niet zoals wij tot nu toe werden geïnformeerd. Wat zij horen is geen geschiedenis, maar verkondiging. Dat is meer dan alleen historische wetenswaardigheden. Verkondiging bevat duiding. Verkondiging bevat een persoonlijke betrokkenheid. Verkondiging opent zegenrijke perspectieven en spoort aan mee op pad te gaan. Verkondiging verbindt.

Nu pas, daar ’s nachts op het veld, horen wij dat die zo pover beschreven geboorte gaat om onze Redder, de gezalfde: Christus de Heer, al zo lang verwacht als Zoon van David.
Na deze eerste verkondiging opent zich een ongezien perspectief. We worden getuige van hemelse liturgie wanneer een hemelse heerschare God verheerlijkt. Het is een liturgie die uitnodigt tot vreugde. Een liturgie die verbindt.

Dit jaar is het achthonderd jaar geleden dat Sint Franciscus van Assisi voor het eerst een kerststal bouwde. In deze basiliek onder zijn patronage mogen we daar zeker bij stilstaan. Franciscus creëerde niet alleen een stal met levende dieren. De liturgie van kerst werd er ook echt gevierd, zodat die kerststal niet enkel de vertelling van een opvallende geboorte bleef, maar werkelijk verkondiging werd. Uitnodigend en verbindend. De ogen en harten openend voor wat er werkelijk aan de hand is. Hier ervaren we dat God van aanvang aan zozeer om mensen geeft, dat Hij graag met ze gezien wil worden. God die daarin niet te stuiten is en ondanks alles wat er aan narigheid voortkwam en voortkomt uit vaak kleinmenselijk gedrag, toch de mens zélf niet uit het oog verliest, maar liefdevol aankijkt en in Jezus persoonlijk bij de hand neemt. In Jezus, de eerstgeborene, ontmoeten we de meelevende God zelf. Mens-geworden om met ons te leven, voor ons te leven en ons vooruit te leven door de dood heen naar nieuwe leven met God en elkaar.

Sinds die eerste kerststal zijn er vele andere gebouwd. Kleine en grote. In kerken en in huizen. Buiten en binnen. Allemaal vertellen ze hetzelfde verhaal. Dat kan louter leuk, kunstzinnig of gezellig zijn. Prima natuurlijk. Verkondiging wordt het echter als ze ook onze persoonlijke betrokkenheid laten zien en een plek zijn waar we biddend vieren en vierend bidden. Verkondiging wordt het als onze kerstgroepen de kans krijgen om een zegenrijk zicht te bieden op God-met-ons en ons uitnodigen en aansporen om samen op pad te gaan. Niet om geteld te worden, maar omdat we in tel zijn - er toe doen - en daarom mogen delen in de vrede, de vreugde en de verbindende liefde die God is en waarmee Hij ons vandaag tegemoet komt.

Zalig Kerstmis.