De twee culturen van schrijver Babah Tarawally
Schrijver en journalist Babah Tarawally probeert de wij-cultuur van zijn moederland Sierra Leone in Nederland te introduceren. Maar dat is niet geheel zonder gevaar.
Journalist en schrijver Babah Tarawally noemt zich een zebra. Hij heeft twee culturen in zich verenigd: de wij-cultuur van zijn jeugd in zijn moederland Sierra Leone en de ik-cultuur van Nederland.
In de jaren negentig kwam hij naar Nederland, op de vlucht voor oorlog. Babah droeg een enorme verantwoordelijkheid: zijn vader had hem uitgekozen om de familielijn in het buitenland voort te zetten. Hij kwam in Drachten terecht, waar hij zich aansloot bij de lokale voetbalclub en de kerk. Hij wilde zo goed mogelijk de Nederlanders leren kennen. “Als je in een land komt waar mensen op één been lopen, moet je niet meteen op twee benen gaan lopen.”
'Je moet niet meteen op twee benen gaan lopen'
Nu probeert Babah de wij-cultuur van zijn moederland – waarvan de kern de ubuntu-filosofie is – in Nederland te introduceren. Alles draait daarbij om de gemeenschap, zelfs de ongeborenen en de doden doen ertoe. Tegelijkertijd ziet hij ook de gevaren van de wij-cultuur: een wereld waarin het individu ondergeschikt is aan het collectief, vervalt al gauw in kuddegedrag. Bovendien bewondert Babah ook zijn nieuwe vaderland, omdat hij in Nederland de kans krijgt om zichzelf ten volle te ontwikkelen. En dat zorgt er weer voor dat de samenleving als geheel sterker wordt.
De inspiratietekst van Babah Tarawally
Ik geloof dat ik lang vóór Moeder Aarde, lang vóór Moeder Natuur en lang voordat ik in de baarmoeder zat, leefde. Ik kan niet precies zeggen waar ik al die tijd was, maar ik was er. Altijd! Ook na mijn verblijf op aarde zal ik voor altijd blijven voortleven. Ik weet niet precies in welke vorm maar ik zal er zijn. Voor altijd.
- Pa Sheku
