Na predikant te zijn geweest in een bruisende kerk, kwam er een nieuwe baan op het pad van Bas van der Graaf: kerkelijke pioniersplekken opstarten. Door deze stressvolle kantoorbaan raakte hij in een burn-out. Er volgde een periode van stilte en zielszorg.
Bas van der Graaf is een dominee met een barst in zijn ziel: de zinloosheid van het bestaan valt hem soms zwaar. Zijn intense gevoelswereld neemt hij ook mee op de kansel, waardoor hij dicht bij de mensen in zijn gemeenschap komt. Hij noemt zichzelf een vagebonder: een dominee met wortels in de Gereformeerde Bond die graag de grenzen opzoekt.
Lange tijd was Bas van der Graaf predikant in de Jeruzalemkerk in Amsterdam, een bruisende kerk met veel jonge mensen. Toen er een baan vrijkwam om zogenaamde kerkelijke pioniersplekken op te starten en te gaan begeleiden werd hij meteen enthousiast.
Helaas bleek het vooral een stressvolle kantoorbaan, waarvan zijn hart letterlijk ging steigeren: de druk op zijn borst bleek het symptoom van een burn-out. De daaropvolgende maanden bleken transformerend: 'Ik ging de stilte in. Het was een periode van zelfonderzoek en zielszorg, waarin ik leerde accepteren hoe ik gebakken ben en wat ik echt nodig heb.'
Op 22 december 2020 kreeg Bas van der Graaf een telefoontje van de Nieuwe Kerk in Huizen met de vraag of hij dominee wilde worden in de kerk uit zijn kindertijd. Het voelde meteen goed: weg uit het drukke Amsterdam om -letterlijk en figuurlijk- thuis te komen.
Bekijk hier deze aflevering
De inspiratietekst van Bas van der Graaf
We zijn allemaal op weg naar huis
Luister naar je hartenklop als je niet meer weet waar je heen moet
We zijn allemaal op weg naar huis
Luister naar het lied dat wordt gespeeld op de radio van je ziel
Veranderingen zullen komen en gaan
Ik zit op het goede spoor maar op een andere weg
Ik zal gaan waar de wind me heen voert
Tot mijn hart uiteindelijk weet
Tot ik de plek vind die ik thuis kan noemen
- The wanderer, We’re all going home
