In ‘Boer van de week’ praten we met boer Hans. Hij wist als kleine jongen al dat hij later boer wilde worden. Hij is inmiddels 70 jaar en is nog steeds fulltime in de stallen te vinden. Hoe kijkt hij naar de toekomst? 'Ik hoop dat we zo nog een beetje door kunnen hobbelen. En dat over een paar jaar het tij wat keert en alles wat minder onzeker is, zodat mijn dochters het bedrijf kunnen overnemen.'

Over boer Hans

Boer Hans heeft een paardenfokkerij en inseminatiestation in Noord-Brabant. Hij deed vorig seizoen mee aan Boer zoekt vrouw en vond daar de liefde bij Annette. Zij wonen inmiddels samen.

annette

Zaterdag zag je dat boer Hans samen met Annette op bezoek was bij Yvon. We zijn benieuwd hoe hij dat vond en bellen hem op. 'Ik zet hem even op de luidspreker, want ik ben in de stallen bezig. Wij zijn vroeger precies zoals Yvon begonnen; tuinbouw, wat varkens en een koetje. Dat is wel heel mooi om te zien en brengt herinneringen naar boven. Maar ook wij hebben dus net als Yvon altijd verschillende takken gehad, dat kan inderdaad prima.'

Wilde je altijd al boer worden?

Ja, van kleins af aan wist ik al dat ik boer wilde worden. Ik had zelfs op mijn vijfde al mijn eigen moestuin. En vanaf mijn twaalfde molk ik altijd voor en na school zelf de koeien. Dat vond ik fantastisch. We waren met negen kinderen thuis en dat kost nogal wat. Daarom hadden we een aantal manieren om goedkoop geld te verdienen, zoals aardbeien, frambozen, kersen. We betaalden alleen voor het zaaigoed. Het oogsten deden we zelf. Ik heb het bedrijf van mijn ouders overgenomen, en daarvoor hebben mijn ouders het bedrijf weer van de ouders van mijn moeder overgenomen. Het boeren zit in onze familie. Mijn ouders hadden koeien en tuinbouw, ik ben in 1976 overgestapt op varkens omdat er zoveel gedoe was met uitbreiding van de melkveestapel. Maar in 2004 bleek ik ernstig allergisch voor de huidschilfers van de varkens en moest ik daar acuut mee stoppen. Toen zijn we begonnen met paarden. Het duurde even voor we weer een mooie stapel hadden opgebouwd, maar uiteindelijk is dat gelukt.

Wat vind je leuk aan boer zijn?

Ik vind het fantastisch om met de natuur bezig te zijn, het groeien en bloeien. Ik heb een inseminatiecursus gedaan, dus ook het insemineren van de paarden doe ik zelf. Ik bedenk zelf combinaties van verschillende paarden en ik vind het prachtig om te zien wat voor veulens er geboren worden en hoe die zich ontwikkelen. En een paard helpen bij de bevalling is nog wel het allermooiste. Annette is ook graag bezig met de paarden. Ze helpt ze mee naar buiten doen of zet het eten voor ze klaar. En als er veulentjes geboren worden vindt ze het heel leuk om die te verzorgen.

'Als je door de polders rijdt, en langs al die bloeiende gewassen rijdt kun je daar alleen maar heel erg van genieten toch?'

Wat vind je minder leuk aan boer zijn?

De hele regelgeving, dat vind ik helemaal niks. Het onbetrouwbare van de overheid, dat ze elke keer weer iets anders zeggen en willen. En als het is om de natuur te beschermen, denk ik dat er niemand beter voor zijn grond zorgt dan een boer. Wij willen toch ook een kwaliteitsproduct leveren? En dat is ook nodig, want ik denk dat het voedseltekort alleen maar zal blijven oplopen en de prijzen blijven stijgen. Als je door de polders rijdt, en langs al die bloeiende gewassen rijdt kun je daar alleen maar heel erg van genieten toch? De politiek weet gewoon niet goed wat er op een boerderij speelt en dat vind ik jammer.

Heb je nog plannen voor de boerderij?

Nee, al onze investeringen hebben we wel gedaan. Alle stallen zijn aangepast en alles is arbeidsvrij gemaakt. De enige die fulltime in de stallen aanwezig is ben ik. Mijn dochters helpen wel, maar het is nu nog niet de tijd voor ze om het bedrijf over te nemen. Ik hoop dat we zo nog een beetje door kunnen hobbelen en dat over een paar jaar het tij een beetje keert en alles wat minder onzeker is.

Hoe kijk je naar de toekomst?

Ik denk niet dat er 1, 2, 3 iets gaat veranderen voor ons bedrijf. Paarden zijn niet de grootste uitstoters van stikstof. Maar uiteindelijk heeft deze crisis gevolgen voor ons allemaal. Als de burger niets meer kan kopen, treft het uiteindelijk ons ook in de portemonnee. Ik probeer gewoon te blijven genieten en nu ook samen met Annette. We vinden het heerlijk om samen bezig te zijn op de boerderij.

hans annette yvon
hans annette lopend

Meer weten over eten?

Schrijf je in voor de nieuwsbrief van Eerlijker eten.

pompoen piccalilly van gewas tot gerecht yvon ramon