Gerhard Müller kort na zijn kardinaalscreatie door paus Franciscus op 22 februari 2014.

Rome, 15 maart 2023 - Kardinaal Gerhard Müller, voormalig prefect van de Congregatie voor de Geloofsleer, heeft opnieuw paus Franciscus openlijk bekritiseerd. In een interview met de Franse krant La Croix zegt de Duitse prelaat dat de huidige paus alleen adviseurs kiest die hem vertellen wat hij wil horen. Ook vindt de 75-jarige curiekardinaal dat de prediking van Franciscus onvoldoende theologische basis heeft.

Müller, die sinds 2017 zonder opdracht zit toen Franciscus hem aan het eind van vijf jaar als hoofd van het doctrinaire bureau verving, publiceerde onlangs een lang interview met de Italiaanse journaliste Franca Giansoldati genaamd, In buona fede. La religione nel XXI secolo (‘In goed geloof: religie in de 21ste eeuw’).

Franciscus krijgt stevige kritiek van Duitse kardinaal  (21 januari 2023)

Tegenover La Croix herhaalt Müller zijn voornaamste bezwaar tegen het tienjarige pontificaat van Franciscus: het tekort aan verwijzing naar de bovennatuurlijke dimensie van de christelijke missie.

“Ecologie is een belangrijk thema, evenals klimaat en migratie”, zegt Müller, verwijzend naar onderwerpen waar Franciscus zich sterk voor heeft gemaakt. “Maar deze thema's mogen ons niet doen vergeten dat de liefde voor onze naaste gebaseerd is op de liefde voor God. Deze transcendente, goddelijke dimensie moet worden benadrukt en uitgewerkt.”

Müller wijst erop dat pausen slechts mensen  zijn; sommige van hen maakten fouten. “Dat was bijvoorbeeld het geval in de Middeleeuwen. Sommige pausen hebben ook meer tijd besteed aan politiek, bijvoorbeeld aan de verdediging van de pauselijke staten, dan aan de zorg voor de Kerk van Christus.”

Müller heeft het over de heiligverklaarde jezuïet Roberto Bellarmino (1542-1621), die als kardinaal diverse pausen bekritiseerde. “Niet om het pausdom te destabiliseren, maar om zijn missie te verlichten. Het is heel belangrijk dat alle pausen goede adviseurs hebben.”

“In feite is een paus slechts een mens, met alle mogelijkheden en beperkingen die hem als persoon eigen zijn. Daarom is het de taak van het Kardinalencollege om beslissingen voor te bereiden en de pausen te adviseren. En daarvoor mag de paus niet alleen omringd zijn door zijn vrienden, die alles goedkeuren en daarvoor een beloning verwachten”, zegt Müller, die bevestigt dat dit nu het geval is. “Allemaal zijn ze door Franciscus benoemd om hun persoonlijke mening, niet om hun theologische en pastorale competentie. Dit is een beetje de kritiek die men van alle kanten hoort.”

Het allerbelangrijkste voor de Kerk is volgens de Duitser de verkondiging van Gods universele wil om alle mensen van zonde en dood te verlossen. “In deze tijden van secularisatie lijkt het mij het belangrijkst om het fundamentele belang van Jezus Christus als bemiddelaar tussen God en de hele mensheid te verkondigen. “De missie van een paus, als het principiële en zichtbare centrum voor de eenheid van de Kerk door het geloof in Christus, het vleesgeworden Woord van God, zoals we lezen in de Vaticanum II-constitutie Lumen gentium, ligt daarom meer op theologisch dan op sociologisch of sociaal niveau.”

“Jezus is noch een profeet, noch de stichter van een godsdienst. Hij is de zoon van God. Dit betekent dat wij alle waarheden van het christelijk geloof moeten verkondigen: de Drie-eenheid, het heil voor alle gelovigen. Dit is de maatstaf om elk pontificaat te beoordelen”, aldus de voormalige prefect van de Congregatie voor de Geloofsleer (thans: Dicasterie voor de Geloofsleer, die ontkent dat hij een tegenstander van de huidige paus is.

Volgens Müller is paus Franciscus een prediker die eenvoudige woorden gebruikt en dit vermogen heeft om eenvoudige mensen aan te spreken, niet alleen theologen en intellectuelen. “Maar het is ook zeer noodzakelijk om te kunnen reageren op onze moderne wereld, een postchristelijke en antichristelijke wereld waarin we leven, vooral in het Westen, door Jezus Christus te verkondigen.”

Een ander verwijt van Müller aan het adres van Franciscus is dat hij zich te weinig inzet voor de bescherming van het ongeboren leven. “De paus spreekt bijvoorbeeld tegen abortus, maar er is geen grootschalig initiatief op dit gebied. Het Vaticaan zou een verdediging van de christelijke antropologie moeten coördineren.”