Hans Günther is te gast in een nieuwe De verwondering: een bijzonder gesprek over vrijheid, verraad en de innerlijke geloofswereld.
Emeritus predikant Hans Günther was Luthers predikant in Oost-Duitsland, Zwolle en Amsterdam. Twee jaar vóór de val van de Berlijnse muur vluchtte hij naar Nederland. Geboren en opgegroeid in nazi-Duitsland, vervolgens levend in de repressieve DDR weet hij van onvrijheid, verzet, verraad en vrijheid.
En dan is er tegelijkertijd die andere, innerlijke wereld van geloven, schoonheid en het alleen maar groter wordende mysterie. Want wat weten we nou eigenlijk over God?
Als inspiratietekst neemt hij een fragment mee uit Faust van Goethe waaruit Günthers opluchting klinkt dat hij niet meer hoeft te preken over wat hij niet weet. Tegelijkertijd herkent hij in de kunst van Chagall de ervaring van het onuitspreekbare, dat wat eigenlijk te intiem is om over te praten.
De inspiratietekst van Hans Günther
Nu heb ik dan filosofie,
rechten en artsenij,
en helaas ook theologie
terdege beoefend, met vurige inzet.
Daar sta ik nu, ik arme dwaas
zo wijs als in 't begin helaas;
[…]
Dat ik niet meer in 't zure zweet
hoef te zeggen, wat ik niet weet;
Dat ik ontdek, wat de aard
in haar samenhang bewaart,
dat ik haar kracht en zaad zie groeien
en niet met woorden hoef te knoeien.
- Johann Wolfgang von Goethe
