Leef in het nu. Dát is de essentie die verpleegkundige Linda de Roos wil meegeven aan haar patiënten, vertelt ze in een nieuwe aflevering van De verwondering.
Linda de Roos werkt als verpleegkundige op de Intensive Care (IC) van diverse ziekenhuizen. Doordat ze elke dag geconfronteerd wordt met de flinterdunne scheidslijn tussen leven en dood, is ze zich extra bewust van wat voor haar essentieel is: leven in het nu. Ze hoopt haar doodzieke patiënten een glimp van dit besef mee te kunnen geven, op welke kleine of alledaagse manier dan ook.
Als kind had Linda een ernstig stotterprobleem. Omdat contact met de buitenwereld hierdoor vaak lastig was, voelde ze zich jarenlang opgesloten in zichzelf. Toen ze er ook nog achter kwam dat ze op meisjes viel, voelde ze zich écht een buitenbeentje in het kleine Friese dorp Tijnje.
Toen Linda 22 jaar was overleed haar moeder aan kanker. Op haar sterfbed gaf ze Linda een Bijbel met een handgeschreven boodschap: ‘Leid je leven zoals JIJ dat wil’. Deze indringende boodschap veranderde alles - het zette een spirituele zoektocht in gang die haar uiteindelijk bracht op het spoor van de non-dualiteit. Deze filosofie in combinatie met haar nuchtere daadkracht maakt haar tot de compassievolle IC-verpleegkundige die ze nu is.
De inspiratietekst van Linda de Roos
Als ik sterf, zal de wind niet harder waaien.
Er zal geen haan zachter kraaien
Er zal geen grasspriet minder groeien
Er zal geen bloesem later bloeien
Alles gaat door
Zoals het ook was daarvoor
Voor ik op aarde was
Maar eigenlijk was ik er toen ook al
Ik was al deel
Van het grote geheel.
Ik werd geboren.
En ik dacht dat ik 'ik' was
Tot 'ik' op een dag
In de duinen lag
En zag
Dat ik ook in dit leven hoor
Bij het grote geheel,
Bij de oorsprong van alle natuur
En dat ik elk uur
De rest van dit bewuste leven
Liefde ga zijn en liefde ga geven
Schoonheid ga zoeken
In alle gaten en hoeken
En als ik sterf,
weer deel word,
van de reden
Dat de wind waait
De haan kraait
De grasspriet groeit
En de bloesem bloeit.
- Jochem Myjer
