Toen hij veel last kreeg van zijn onderrug kwamen ze er in het ziekenhuis achter dat het niet goed zat. Een maand later kregen ze te horen dat Rayn ongeneeslijk ziek was. Lisette was net zwanger van hun tweede kindje. Pas toen hij overleed kon Lisette het echt geloven. “Toen voelde ik gelijk: dit was het. Nu ziet ons leven er zo anders uit voor mij en de kinderen.” Op zijn sterfdag doen ze iets wat Rayn zelf graag deed, zoals Javaans eten of in het bos wandelen. En elk jaar kopen ze ook rozen, die ze met de hele familie uitstrooien op zee, waar Rayns as ook is uitgestrooid. Rayn hield van de zee. Dit jaar was heel bijzonder: na het uitstrooien van de bloemen, verschijnt er plots een zeehond aan de oppervlakte. Lisette denkt dat het een teken van Rayn was. "Er kwam zo’n rust over ons heen. We waren helemaal euforisch ervan."