Martin (54) komt rond van 50 euro per week. In 1996 werd hij slachtoffer van een ernstig bedrijfsongeval. ‘Er viel een doos van 50 kilo vanaf dertien meter hoogte op mijn rug. Ik lag een half uur bewusteloos op de grond. Mijn leidinggevende zei: je bent ontslagen, dan had je maar op moeten letten.’
Martin woont in Utrecht met zijn drie katten Karel, Joepie en Cherry. Het huis staat vol met (oude) spullen, al lijkt dat voor Martin niets uit te maken. ‘Al mijn meubels heb ik via kringloopwinkel Emmaus, waar ik drie keer per week vrijwilligerswerk doe. Doordat ik na het ongeval nog jarenlang heb doorgewerkt, is de pijn alleen maar erger geworden. Ik heb 24 uur per dag pijn in mijn rug en benen.’
Afgekeurd, maar toch aan het werk
‘Het UWV vertelde mij dat ik niet meer mocht werken vanwege mijn lichamelijke klachten. Ik kwam eerst in de Ziektewet terecht, en werd daarna in de Werkloosheidswet geplaatst. Daarom moest ik toch solliciteren en dus werken. Ik moest gaan werken, maar ik mocht niet werken. Dat was zo tegenstrijdig.
Geen één uitzendbureau waar ik langs ging had werk voor me. Toen ik tijdens een reis naar Duitsland wel meteen werk vond, besloot ik daar te blijven om te werken.’ Maar ook dat liep uiteindelijk niet goed af. ‘Ik bouwde een schuld op van 26.000 euro. Op de dag dat ik dakloos werd, ging ik terug naar Nederland.’
'Op de dag dat ik dakloos werd, ging ik terug naar Nederland'
In de schuldsanering
Eenmaal terug in Nederland kwam Martin in de schuldsanering terecht en kreeg hij een kamer toegewezen.
‘Na dertien maanden werd ik schuldvrij verklaard en dat voelde heerlijk. Het leven is niet per se makkelijker geworden, maar ik heb geen zorgen meer als de post komt. De keuze om 60 euro per week uit te geven heb ik overgenomen van toen ik nog onder bewind stond. Dat geeft mij rust en dan hoef ik mij ook geen zorgen te maken dat ik opnieuw in de schulden kom. Via een app houd ik alle aanbiedingen in de gaten om voordelig boodschappen te doen.'
‘Of ik gelukkig ben? Als ik naar mijn lichaam kijk is het antwoord nee'
Gelukkig
‘Of ik gelukkig ben? Als ik naar mijn lichaam kijk is het antwoord nee. Mijn rug, heupen en knieën zijn versleten waardoor ik 24/7 pijn heb. Ik kan niet ver lopen en ben daarin heel beperkt. Maar door het vrijwilligerswerk wat ik doe heb ik wel sociale contacten. Ik kom niet in aanmerking voor de Voedselbank. Ik eet voornamelijk maaltijden die ik kan opwarmen, want alleen voor mijzelf koken vind ik niks.’
Geen uitjes, wel hobby’s
‘Wat ik van deze situatie heb geleerd? Ik denk wel zes keer na voordat ik iets koop. Het kan ook niet anders. Ik kan geen uitjes betalen, maar ik heb wel hobby’s waar ik graag tijd aan besteed. Ik lees veel en zet graag bouwpakketten in elkaar. Ik ga daarnaast naar de kerk waar ik veel kracht uit put.’
Lief gebaar
We spreken Martin naar aanleiding van het initiatief Lief gebaar. KRO-NCRV wil armoede in Nederland bespreekbaar maken. Met het initiatief Lief gebaar komen onze (radio)presentatoren van 15 t/m 28 mei in actie tegen armoede. Ieder op hun eigen manier. Benieuwd naar de acties en wat jij kunt doen?
