Al jaren is architect Narda op zoek naar een plek waar mensen zichzelf kunnen zijn. Zo trok ze naar Lesbos toen daar de eerste vluchtelingen aankwamen om een community space te bouwen en verbleef ze in Afrika als bouwbegeleider. Maar waar komt zij zelf thuis? Ze vertelt het in de tweede aflevering van Serenade van Stef.
“Ik wil met mijn bus en zelfgebouwde ‘dome-tent’ de wereld intrekken. Met die ruimte wil ik onderweg in gesprek gaan met mensen en een plek creëren waar ze gewoon mogen ‘zijn’. Voordat ik meedeed aan Serenade van Stef waren er maar weinig mensen die begrepen waarom ik dit wilde doen. Stef leek me echter wél te begrijpen. Ik voelde me gehoord en hierdoor ben ik mezelf serieuzer gaan nemen. Ik heb voor dit programma ook moeten verwoorden waar mijn plan om draait: ik moest tot de kern komen. Die kern bleek ‘verbinding’ te zijn.
Stef begreep me wél, ik voelde me gehoord
Als kind heb ik vaak het gevoel gehad dat mensen mij niet interessant vonden, dat niemand naar me luisterde. Tegen anderen zeg ik altijd: ‘Jouw verhaal is belangrijk, iedereen doet ertoe!’ Maar diep van binnen voelde ik mezelf nog steeds niet belangrijk genoeg om mijn verhaal te delen. Dit programma heeft geholpen om te beseffen dat ik dat wél ben! Daardoor is mijn boodschap ook completer geworden, want ik doe nu zelf ook mee.
Toen Stef het lied zong, draaide het helemaal om mij. Iedereen zat naar me te kijken en dat ben ik niet gewend. In mijn werk ben ik namelijk juist met anderen bezig. Ik heb de serenade ook wel zo geframed: dit lied is niet alleen voor mij, maar ook voor alle mensen die op zoek zijn naar een thuis. Stefs lied was heel treffend. Het leek alsof hij in mijn hoofd kon kijken: sommige dingen had ik hem helemaal niet verteld.
Ik voel me al jaren niet écht thuis in Nederland. Ik heb soms het gevoel dat mensen hier denken dat ze alleen zijn op de wereld. Om me thuis te kunnen voelen is het belangrijk om elkaar te zien en juist gemeenschapszin te ervaren. Toen ik voor het eerst in Afrika kwam overviel me een gevoel van: zo kan het dus ook! Mensen hebben er niet veel, en juist daardoor is het mogelijk om een diepe verbinding met mensen te voelen. Maar hier in Nederland heb ik dat dus minder.
Ik voel me niet écht thuis in Nederland
Stef heeft dit gevoel verwerkt in het lied, en dat overviel me wel een beetje. Toen ik ‘s avonds na de serenade thuiskwam dacht ik wel even: wat nu? Waar ben ik nou thuis? Ik heb er nog geen duidelijk antwoord op gevonden, maar ik denk dat het te maken heeft met meer thuiskomen in mezelf. Dan maakt het niet echt uit waar ik ben.”
