Maron, een van de oprichters van de Roze Règâhs, vertelt over het belang van roze supportersverenigingen. 'In de afleveringen hoor je dat iemand zegt ‘ik ben geen homo, ik ben gelukkig wél gezond’. Zolang dat gebeurt, moeten er roze supportersverenigingen zijn.' In 2013 richtte Maron de Roze Règâhs op. Sindsdien is er gelukkig veel veranderd. 'Eerst belden wij ADO op als we weer anti-homo spreekkoren hadden gehoord, nu belt ADO ons om te bespreken wat we het beste kunnen doen. En de eerste keer dat we op de open dag van ADO stonden, stonden we nog net niet op de Rijksweg. Nu staan we met ons kraampje gewoon in het midden van het plein. Het moet stapje voor stapje.'
 
ADO staat met 1-0 voor maar Almere biedt tegenstand. Als Renate even niet fanatiek aan het aanmoedigen is, pakt ze haar telefoon erbij. 'Kijk, dit was de mooiste wedstrijd waar ik ooit bij ben geweest.' Ze laat een foto zien van een toegangskaart voor de finale van het EK in 1988, waarin Nederland het opnam tegen de Sovjet-Unie. Nederland won. Hoe mooi Renate internationaal voetbal ook vindt, ADO is en blijft haar club. Regelmatig zit ze samen met haar collega’s op de tribune. Daar voelt ze zich goed. Maar in Midden-Noord? Nee, daar zou ze niet tussen willen staan. Het is overigens niet zo dat de Roze Règâhs alle wedstrijden met elkaar kijken. Een krant beweerde ooit dat ze een eigen vak in het stadion wilden. Dat is juist niet het geval. De Roze Règâhs zitten verspreid over de hele tribune.  

Ook Feyenoorder Paul zit op de tribune. Paul heeft een eigen sportschool, heeft al 20 jaar een seizoenskaart voor Feyenoord en richtte niet lang geleden supportersvereniging de Roze Kameraden op. En toen gebeurde het: commotie, bedreigingen en homohaat. Zijn sportschool werd beklad met anti-homo teksten. In die periode keek hij de wedstrijden van Feyenoord liever thuis dan in de Kuip. Maar laatst was hij er weer, sinds tijden. Hij durfde het weer aan. Het eerste kwartier was dat onwennig, maar al snel voelde het weer vertrouwd.  
 
Hoewel de Roze Règâhs en de Roze Kameraden het belangrijk vinden om te praten over de hindernissen die ze als ‘roze supporter’ tegenkomen, praten ze het liefst over hun grootste passie. Er wordt dan ook flink aangemoedigd, gejuicht en geanalyseerd. In de verlenging maakt ADO bijna een tweede doelpunt. 'Hij is snel,' zegt Renate, 'heel snel! Maar ja, dat is Usain Bolt ook, en daar heb je met voetbal ook niks aan.'  

Het fluitsignaal klinkt. ADO wint met 1-0. De roze supporters lopen naar de bar om dat te vieren en om nog even na te praten. Tijd voor een een roseetje. 'Want homo’s drinken natuurlijk rosé,' grappen ze.