Jaarlijks vindt een retraite plaats waarbij duizenden Tibetaanse nonnen samenkomen. Ze brengen de 100 koudste dagen van het jaar door in kleine houten huisjes bij het Yarchen Klooster. De vrouwen leren over leven en dood, lijden en genezing, karma en gevolgen. Dark Red Forest is een verhelderend werk van geloof en filosofisch onderzoek, afgezet tegen een onheilspellend landschap. Jin Huaqing regisseerde de film. Hij vertelt ons over het maakproces. 

Hoe kwam je bij deze bijzondere gemeenschap terecht?

'In de winter van 2014 ontmoette ik enkele Tibetaanse nonnen in een gure vallei in Ganzi, Sichuan. Hun kastanjebruine gewaden wapperden in de bijtende wind. Met ijs op hun wimpers, glimlachten ze verlegen en onschuldig. Ik bracht de volgende dagen met hen door. Hun uitbundige vrede en liefde opende mijn hart. Ik dacht dat ik veel mensen troost zou kunnen bieden als ik deze groep spirituele vrouwen zou laten zien.'

Hoe verliep het maakproces?

'Na die eerste ontmoeting besloot ik wat tijd met hen door te brengen, me onder te dompelen in hun leven. Na meer dan een jaar bij hen te zijn geweest, vorderde de film nauwelijks. Omdat het een Tibetaans klooster was met het grootste aantal nonnen ter wereld, was het streng verboden voor de seculiere wereld. De opnames moesten steeds worden goedgekeurd door meerdere instanties en hun abt. We dienden aanvragen in om beetje bij beetje een retraite van 100 dagen, een soetrazaal, een hemelbegrafenis en andere scènes te kunnen filmen. Het besluitvormingsproces was erg lang en we kregen vaak te horen dat we moesten wachten.' 

'Een andere belangrijke taak voor ons was om te integreren in het leven van de nonnen. In het begin waren ze diep verrast en zelfs boos op ons als groep ongenode gasten. We hebben toen besloten om geen apparatuur mee te nemen tijdens onze bezoeken. We werden langzaam een deel van hun dagelijkse routine. Vaak gingen we 's morgens vroeg naar hun keuken, we zaten oog in oog met de non die de leiding had over het vuur in stilte met alleen het geluid van het brandhout. Net als zij zaten we overdag met gekruiste benen in een hoek van de soetrazaal te observeren of gewoon stil te zitten. Tijdens de nachten zat ik bij hen wanneer zij gesprekken voerden met hun goeroe. Zo wenden ze aan onze aanwezigheid en konden we ze overtuigen dat we hun praktijken niet zouden verstoren.'  

drf_5c_jin_huaqing_studio.jpg
drf_3c_jin_huaqing_studio.jpg
drf_2c_jin_huaqing_studio.jpg
drf_4c_jin_huaqing_studio.jpg

Hoe ervaarde je het samenleven met de nonnen?

'Ik was vaak onder de indruk van het uitzicht op die talloze kleine hutjes op de heuvel of van het zien van de grote groep nonnen die samen de soetra's reciteerde. Het deed me denken aan een grote militaire parade en aan dichte en uitgestrekte bossen. Ik wilde ze presenteren als een groep die krachtiger is dan hun individuele verhalen. Vele nachten was ik diep ontroerd toen ik luisterde naar de goeroe en nonnen die spraken over de zin van het leven, de wet van oorzaak en gevolg, dood en wedergeboorte. Ik hield van de natuur daar, de suizende koude wind, de zware sneeuw in de lucht en de plotselinge buien. Ze leken allemaal de waarheid van het leven in zich te dragen.'

Welke keuzes maakte je tijdens het maakproces?

'Ik wilde in de film de eigenaardige reis van de nonnen in het leven laten zien met minimalistische beelden, en deze buitenaardse ruimte en werkelijkheid onthullen. Ik verborg mijn camera zoveel mogelijk en liet de nonnen volledig vrij bewegen om hun vitaliteit vast te leggen. Ik heb ze geen vragen gesteld en ik heb ervoor gekozen om geen geluid in te brengen dat niet uit de ruimte komt, inclusief achtergrondmuziek.'

'Het was belangrijk voor mij en mijn team dat we zo natuurlijk en ethisch mogelijk filmden. We hebben drie jaar gewacht om het toneel van de hemelbegrafenis in de zomerbuien te voltooien. Het enige dat we konden doen was wachten bij de begraafplaats tot het zou gebeuren. Uiteindelijk hebben we tijdens het filmen de plek 43 keer bezocht totdat het gebeurde. Hoewel het een lang en moeilijk proces was, zou ik het niet anders hebben willen doen. Ik heb daar veel onvergetelijke herinneringen. In mijn gedachten is dit een groep geestelijk rijke en gelukkige mensen. Ze zijn het wezenlijke bestaan van spiritualiteit. Ik heb in hen de duidelijkste menselijke deugden gezien - altruïstisch, vriendelijk en warm. Als er perfecte mensen op deze wereld zijn, moeten zij het zijn.' 

Hoe kijk je terug op het maken van de film?

'Ik voel me echt gelukkig dat ik een deel van mijn leven tussen deze mensen heb doorgebracht. In de afgelopen 6 jaar heb ik, als een kind dat met blokken speelt, geprobeerd een ongelooflijk mooie wereld vast te leggen en te hopen dat de kijker dit zal ervaren. Dit proces heeft me aan het denken gezet over mijn toekomst en heeft me geïnspireerd om de richting en betekenis van mijn leven te vinden.'

Bekijk Dark Red Forest op zondag 20 april om 14.55 uur op NPO 2 of stream op NPO Start. 

lees ook