In de laatste aflevering van Een huis vol emigreert zagen we dat Johan en Janneke Jelies nog steeds vol achter hun keuze staan om te emigreren. ‘Het was een emotionele rollercoaster, maar het was het dubbel en dwars waard.’ Inmiddels woont de familie Jelies nu precies een half jaar in het Spaanse Pinoso en hebben ze hun draai steeds meer gevonden. Hoe gaat het nu met ze?
‘Het gaat heel goed met ons’, vertelt de altijd opgewekte Janneke Jelies. ‘Ik was laatst een weekje in Nederland en dat was een hele mooie week, maar ik was daarna zo blij dat ik weer naar Spanje mocht. Er komt in Nederland veel op je af, je wordt zo geleefd en opgejaagd. Dat besef je niet als je er middenin zit, maar door Spanje hebben wij gemerkt wat rust met ons doet. We missen onze vrienden en familie, maar het leven in Spanje doet ons echt goed.’
‘We zijn heel druk, misschien wel drukker dan in Nederland. Maar we zijn fijn druk, want we zijn samen. Johan werkt vier dagen in de bouw op een plek hier verderop. En dat is zo dichtbij dat ik elke dag even langsga om een gebakken eitje te brengen. Op vrijdag en zaterdag is hij bezig met onze eigen verbouwing, dus dat is helemaal gezellig.’
Eigen plekje voor de oudste meiden
‘De garage hoeft alleen nog maar gestuukt te worden, dan kunnen de tegels erop en gaan Jennie en ik het samen verven. En ook het appartement naast ons huis is bijna af. Dat wordt speciaal voor de drie oudste meiden. Eerst hadden we dat bedacht als bed & breakfast, of voor familie. Maar het is veel belangrijker dat onze kinderen een eigen plekje hebben.’
‘De oudsten hebben het namelijk wel pittig. Die missen hun vrienden en hun leven in Nederland. We praten er veel met hen over en we geven hen ook de ruimte. Jennie gaat misschien binnenkort een tijdje naar Nederland. Dat vind ik natuurlijk heel moeilijk. Maar ik heb liever een gelukkig meisje in Nederland, dan een ongelukkig meisje bij ons.’
'Ik heb liever een gelukkig meisje in Nederland, dan een ongelukkig meisje bij ons’
Padellen
‘Met de kleintjes gaat het heel goed. Die hebben het heel leuk op school en dan wen je natuurlijk ook veel sneller aan een nieuw leven. Janna vroeg van het weekend al: ‘Is het maandag? Ik wil naar school.’ En Harrie zit weer op een fijne voetbalclub, waar hij het hartstikke goed doet. Helaas zijn er hier geen voetbalclubs voor meiden, dus met de oudsten padellen we nu veel. Als we vrij zijn dan wandelen we graag, of we gaan een dagje naar een mooi meer hier in de buurt. En we mogen ook graag een stukje rijden met Johan zijn Ford.’
Onze eigen vallei
‘We zijn blij dat we een paar fijne mensen om ons heen hebben. Met een aantal gezinnen komen we op zondag samen, en daar doen we dan bijbelstudie mee. Ook hebben we contact met een aantal geëmigreerde Nederlanders, Belgen en Engelsen. En we genieten elke dag van onze fantastische plek. We vinden het heerlijk om met z’n allen op de veranda te zitten. Maar ook achter het huis, daar hebben we een heel mooi uitzicht over onze eigen vallei.’
'We genieten van de rust en van elkaar'
Toekomstplannen
‘Als onze eigen verbouwing klaar is, gaat Johan verder klussen in een dorpje vlakbij. Daar hebben we een pand gekocht met een groot stuk grond eromheen, waar we een mooie bed & breakfast van willen maken. En verder leven we van dag tot dag. We blijven veel praten, iedereen krijgt de ruimte, en we staan open voor de wensen van onze kinderen. We hebben onszelf twee tot drie jaar gegeven om te wennen. En als het echt niet gaat, kunnen we altijd nog terug. Maar voorlopig genieten we van de rust en van elkaar.’