De familie Kraan uit Een huis vol emigreert woont inmiddels bijna een jaar op hun eigen camping in Luxemburg en kijkt met trots terug op hun eerste vakantieseizoen. ‘Het was heel hard werken, en soms denken we: ‘waar hebben we de energie vandaan gehaald.’ Maar we hebben er nu al zoveel van geleerd’, vertellen Ivan en Linda Kraan. Hoe gaat het nu met ze?
‘Het waren hele korte nachten en hele lange dagen. Alles was nieuw voor ons, we hadden nog nooit een camping gerund en dan zit je ook nog met de taalbarrière. Maar daarom zijn we extra trots dat we ons eerste seizoen succesvol hebben afgerond, ondanks de slechte weersomstandigheden en ondanks de heftige start. We zijn trots op elkaar. Het heeft ons als familie nu al zoveel moois gebracht’, vertellen Ivan en Linda.
Op vakantie
‘Ik ben voor mijn gevoel op vakantie op mijn eigen camping’, vertelt Linda. ‘Als ik op het terras zit met een kop koffie en geniet van het prachtige uitzicht over de camping en over Mersch (stad in het midden van Luxemburg) dan voel ik me echt zo trots en rijk. We zijn nu altijd samen en je ziet kwaliteiten van elkaar die je daarvoor niet zag. Ik zag Ivan bijvoorbeeld nooit eerder op de werkvloer. En ik had niet kunnen bedenken dat hij de keuken zo goed kon runnen. Ook haalt het een creatieve kant in mijzelf naar boven. Ik ben elke dag bezig om het mensen naar de zin te maken. En als dat lukt, word ik daar zó blij van.’
Draai gevonden
Ook de kinderen hebben hun draai steeds meer gevonden. ‘De kleintjes zijn gewend op hun school en de hele routine daaromheen. Ze worden nu bijvoorbeeld altijd met de bus gebracht. En het is fijn dat er op de scholen veel verschillende talen worden gesproken. Engels, Frans, Duits, en zelfs Portugees. Dat pikken ze heel snel op’, vertelt het stel.
Aankomend seizoen komen zoon Quinten en zijn vriendin Caressa ook meewerken op de camping. ‘Quinten en Caressa zijn nu op vakantie bij ons, en we zijn samen de eerste plannen aan het maken voor het aankomende seizoen’, legt Ivan uit. ‘Zoals binnenkort samen naar de groothandel, om te laten zien wat we nou precies allemaal inkopen voor het restaurant.’ En Julia? Zij was in de laatste aflevering best kritisch over de emigratie naar Luxemburg, maar dat gaat steeds beter. ‘Julia is gewoon een echte puber, ook al is ze nog maar twaalf. Op een goeie dag vindt ze het hier fantastisch en op een mindere dag denkt ze dat het in Nederland beter is.’
‘Sam missen is echt een heel groot nadeel aan deze emigratie en een groot offer'
De oudste zoon van het stel, Sam, kon helaas niet mee emigreren. ‘Sam missen we nog steeds heel erg. Dat is echt een heel groot nadeel aan deze emigratie en een groot offer. Hij heeft een vriendin en een onregelmatige baan, dus we kunnen elkaar helaas niet veel zien. Gelukkig kunnen we elkaar altijd bellen’, vertellen de twee.
'De vrijheid die wij er hier voor terugkrijgen is zo bijzonder’
Bouwen aan de droom
De camping is nu dicht tot het voorjaar en dat geeft de familie Kraan de ruimte om alles eens goed te evalueren. ‘Dit jaar was echt een leerjaar voor ons’, vertelt Ivan. ‘We hebben veel op de automatische piloot gedaan. Nu weten we precies wat er van ons verwacht wordt en zijn we achter de schermen alweer hard bezig voor het nieuwe seizoen. We hebben het sanitair gebouw opgeknapt, we hebben de mobile homes opgefrist, en we zijn bezig met meer lokale gerechten aan de menukaart toe te voegen. We doen echt ons best en hopen dat we hier voorlopig lekker door mogen bouwen aan onze droom.’
‘We genieten van elkaar, van het campingleven en van de omgeving. We zijn blij dat we deze stap hebben gemaakt, in plaats van dat ik nog tot mijn 68e elke dag naar de bloemenveiling was gereden’, vertelt Ivan. ‘Wij willen echt niet meer terug naar Nederland. De vrijheid die wij er hier voor terugkrijgen is zo bijzonder.’
Op de hoogte blijven van Een huis vol emigreert?
Schrijf je in voor de KRO-NCRV nieuwsbrief en blijf op de hoogte van al onze programma's
