Het programma Hij, zij, hen is vanaf 18 oktober wekelijks te zien op NPO 3. Elke week gaan we dieper in op het verhaal van een van de deelnemers. Deze week spreken we Savannah.

Als Savannah de afleveringen zelf terugziet, vindt ze het vooral gek om te zien hoeveel je als mens in een jaar tijd kunt veranderen: 'Je ziet dat ik eerst een rups ben, die later een vlinder wordt', zegt Savannah trots. De wachttijden in de transgenderzorg zijn (veel te) lang. Hierdoor is het voor Savannah helaas nog niet duidelijk wanneer ze kan starten met haar fysieke transitie. 'Ik wil er niet continu mee bezig zijn, dan gaat het me dwarszitten. Ik probeer zelf alvast wat te doen, door bijvoorbeeld naar laserbehandelingen te gaan.'

Vlechten, pruik of in natuurlijk staat?

De laatste maanden heeft Savannah een belangrijke ontwikkeling doorgemaakt in haar transitieproces. 'Ik had een moeilijke relatie met mijn haar in verhouding tot mijn vrouwelijkheid. Ik had altijd het idee dat ik mijn kroeshaar niet in mijn natuurlijke staat kon dragen als ik als vrouw gezien wilde worden. Ik dacht dat ik het moest vlechten of een pruik moest dragen.' Maar dat is de afgelopen zomer langzaamaan veranderd voor Savannah: 'Ik zie mezelf nu als een complete vrouw wanneer ik mijn haar in natuurlijke staat draag. Ik twijfel niet meer over wat het zegt over mijn vrouw-zijn.'

In het begin van de serie identificeert Savannah zich nog als non-binair, maar vanbinnen wist ze zelf eigenlijk al dat dit niet haar ‘uiteindelijke label’ zou zijn. Sinds ze als vrouw door het leven gaat, merkt ze dat er anders op haar wordt gereageerd. 'Als vrouw ben ik weer binair en dat is voor anderen vaak makkelijker te begrijpen. Toen ik mensen vertelde dat ik vrouw ben, voelde ik me weer serieuzer genomen. Alsof mensen dachten dat ik eindelijk uit mijn ‘fase’ van non-binair zijn was.'

And the category is…

Er zijn een aantal momenten waarop Savannah zich helemaal begrepen voelt, zoals bij balls (waar de queer community van kleur het in verschillende performancecategorieën tegen elkaar opneemt – red.). 'Daar zie ik zoveel mooie vrouwen zoals ik, die wél al de vrouw zijn die ze zich voelen.' Ook kijkt Savannah graag naar de Netflix-serie Pose, over de ballroomscene in New York City in de jaren tachtig en negentig. 'Ik ben nu negentien en sta nog op de wachtlijst. Maar als ik de vrouwen in Pose zie, besef ik dat ik er op een dag ook zo uitzie en dan word ik vervuld met blijdschap. Die gedachte probeer ik vast te houden op het moment dat het heel slecht gaat.'

Savannah weet zeker wat ze wil wanneer het aankomt op haar transitie: ‘het hele proces aangaan’. Maar ze zegt dat het ook niet uitmaakt als je nog níet weet wat je wilt. 'Zo twijfel ik nu zelf bijvoorbeeld weer over mijn seksualiteit, terwijl ik dat eigenlijk altijd wel zeker wist. Toch ben ik nu opeens weer aan het zoeken naar wat ik nou écht leuk vind. Maar ik hoef dat eigenlijk helemaal niet nu al te weten. Op een dag krijg je antwoorden en wordt alles beetje bij beetje duidelijker voor jezelf. Ik zal in de toekomst in ieder geval de vrouw zijn die ik me voel, en dan komt alles goed', zegt ze stellig.