Het is een verzwegen kant van de Nederlandse zendingsgeschiedenis: kinderen die in Nederland werden achtergelaten terwijl hun ouders het evangelie verkondigden aan de andere kant van de wereld.

Tot in de jaren zeventig van de vorige eeuw kwam dit geregeld voor, totdat het verboden werd door de kerken. Jacobine Geel, zelf ook zendingskind, spreekt met drie mensen die er vanwege de missie van hun ouders alleen voor stonden. De eenzaamheid, het verdriet en radeloosheid werken nog altijd door.

Hoe vormde het hen? En waarom kozen veel ouders, met de Bijbel in de hand, om gescheiden van hun kinderen te leven?

Dat deze verzwegen kant van de geschiedenis nu uit de doeken wordt gedaan, is te danken aan wetenschapper en auteur Freek Bakker.  Als kind werd hij gescheiden van zijn ouders, die in Indonesië bleven om het woord van God te verkondigen. Dit liet diepe sporen na bij Bakker en zijn broertjes en zusjes. In het boek Het verdriet van de zending tekende Bakker dertien verhalen op van zendingskinderen zoals hij. 'Dit verhaal van de zending moet ook verteld worden', verteltBakker.

Ook bijbelwetenschapper Arnoldien van Berge en haar zusjes groeiden zonder ouders op in Nederland. Aan Jacobine vertelt ze over het moment dat zij opgehaald werden door haar 'pleegoom': 'Er kwam een autootje voorrijden waar we in verdwenen met onze koffertjes terwijl onze ouders boven toekeken. Ze zwaaiden even en weg waren we.'

Als jong meisje vertrok Jacobine Geel zelf ook met haar ouders en zusjes naar Indonesië voor de zending. Zij mocht wel bij haar ouders blijven en kijkt met positieve gevoelens terug op die tijd, waar ze speelde met de andere zendingskinderen. Zo ook met Margrietha Reinders, die op den duur werd teruggestuurd naar Nederland. Een traumatische gebeurtenis: 'De pijn is er altijd. Het besef dat het leven niet veilig is, dat je nergens naartoe kan en dat er geen plekje is om je hoofd neer te leggen. Dat blijft altijd.' Ondanks alles kan Reinders deze gebeurtenissen omzetten in een waardevolle boodschap voor ons allemaal.

Dichteres Ellen Deckwitz sluit deze uitzending af met een speciaal geschreven gedicht.