Olijven vind je in veel verschillende kleuren. Zwart, groen, paars en alles er tussenin. Maar hoe komt een olijf eigenlijk aan zijn kleur, en is er naast de kleur nog een ander verschil?
Dezelfde boom
De kleur van de olijf heeft niks met de olijfboom te maken waar ze aan groeien. Het verschil tussen groene en zwarte olijven zit ‘m in de plukperiode. Olijven, zoals die groeien aan de olijfboom, zijn aanvankelijk groen en stevig. Hoe langer de olijf aan de olijfboom blijft hangen, hoe donkerder de olijf wordt.
Een natuurlijk gerijpte olijf heeft een donkerbruine, paarse kleur en is een stuk zachter en zoeter van smaak dan de jongere groene olijf. Je moet olijven dus laten hangen voordat ze van nature zwart kleuren, maar daar heeft de fabrikant wat op gevonden. Want tijd is geld. De fabrikanten plukken alle olijven daarom tegelijkertijd als ze nog groen kleuren.
Gootsteenontstopper
Na het plukken zijn de olijven erg bitter en niet direct eetbaar. Om ze eetbaar te maken leg je de olijven gemiddeld zo’n vijf tot zes maanden in zout water. Je raadt het al: ook hier heeft de fabrikant een slimme truc gevonden om dit proces te versnellen. Hij heeft een veel efficiëntere, en vooral goedkopere manier gevonden om olijven te rijpen.
In de fabriek worden de olijven behandeld met bijtende-sodaloog. In de bouwmarkt wordt dit goedje als gootsteenontstopper verkocht, maar in de fabriek haalt het de bittere smaak vliegensvlug uit de olijf. Een proces van enkele maanden duurt zo nog maar een paar minuten.
Chemisch proces
De olijven zijn allemaal tegelijk geplukt en hebben dus allemaal dezelfde kleur: groen. Om die reden krijgen de onrijpe groene olijven niet alleen bijtende soda, maar ook nog wat extra zuurstof toegevoegd. Een chemisch proces, genaamd oxidatie, zorgt er vervolgens voor dat de jonge groene olijf op een rijpere, zwarte olijf gaat lijken. Geen paniek, al deze goedjes zijn niet schadelijk voor je lichaam, maar houden je dus wel voor de gek!
'Echte’ zwarte olijven
We eten massaal groene olijven met een chemisch gekleurd zwart jasje. Gelukkig zijn er uitzonderingen en bestaan er nog ‘échte’ zwarte olijven. De Kalamata en Taggiasche olijf mogen namelijk niet geverfd worden. Deze zijn dus echt gerijpt aan de boom en hebben een rijkere en zoetere smaak dan hun na-apers. Daar staat wel tegenover dat ze iets duurder zijn.
Geroosterd, gegrild of ovengebakken: zo houdt de supermarkt je voor de gek
Het zal je vast niet zijn ontgaan: vleeswaren in de supermarkt met verschillende bereidingswijzen. Geroosterd, gegrild of ovengebakken; de opties zijn eindeloos. Maar in hoeverre verschillen deze opties daadwerkelijk van elkaar?
Meer van Keuringsdienst van waarde weten?
Schrijf in je voor de nieuwsbrief Groener eten & leven. Al duizenden mensen gingen je voor!
