Nurija: 'Ik ben dolblij met mijn Russische familie'
Zij is druk bezig met het leren van Russisch en heeft vrijwel wekelijks contact met haar zus, tante en moeder. Het liefst zou ze morgen naar hen toevliegen. Helaas, vanwege de recente oorlog tussen Oekraïne en Rusland, kan profvoetbalster Nurija van Schoonhoven (24) voorlopig niet op bezoek bij haar Russische familie. Ze moet het doen met de herinneringen en de beelden van de Spoorloos-uitzendingen.
Tekst: Joan Makenbach | Beeld: Marloes Bosch
In 2019 vond ze via KRO-NCRV’s Spoorloos haar moeder terug en afgelopen jaar vond onze correspondent ook haar vader en halfzusje Ekaterina in Rusland. Voor Nurija een enorm hoogtepunt. Samen met haar moeder Sjaan (63) kijkt ze terug op beide ontmoetingen en vertelt ze hoe ze zich heeft ingezet om het leven van haar Russische moeder te verbeteren. Al zo lang als ze zich kon herinneren, wist Nurija dat ze geadopteerd is uit een kindertehuis in Rusland. Moeder Sjaan: ‘Toen wij Nurija als tweejarige adopteerden, sprak ze nog Russisch, maar na een paar maanden in Nederland was ze dat helemaal verleerd.’ Vanaf vier jaar begon ze vragen te stellen over haar andere moeder, zo herinnert Sjaan zich goed. ‘Ze vond het erg zielig dat die andere mama, nu helemaal alleen was. Zo lief.’
19 maart
Nurija weet er niets meer van, wel dat de datum “19 maart” heel belangrijk voor haar was. ‘Ik ben op 19 maart 2000 naar Vaassen op de Veluwe gekomen en ik telde op iedere “verjaardag” hoe lang geleden dat was. Omdat ik wel erg nieuwsgierig was, maar het me zelf niet lukte mijn familie te vinden, schreef ik begin 2019 de Spoorloos redactie van KRO-NCRV aan. Konden zij mij helpen? Ik wilde het liefst voor 19 maart 2020 herenigd worden met mijn Russische familie, precies voordat ik twintig jaar in Nederland zou zijn.’
Dat lukte. In oktober 2019 kreeg Nurija een telefoontje: goed nieuws, er was familie gevonden. Wie wilde ze meenemen? Nurija twijfelde geen seconde: het liefst met haar hele gezin; haar ouders en broer Sergei. Hij was tegelijk met haar geadopteerd uit het kindertehuis in Oeljanovsk. Zelf had hij geen enkele interesse naar zijn roots, maar ging mee om zijn zus te steunen.
'Het duurde nog geen minuut, maar ik voelde de liefde stromen'
Hoogtepunt
Spoorloos had moeder Railya gevonden en liet daarmee de droom van Nurija uitkomen. Maar een hereniging laten plaatsvinden was niet makkelijk. Railya verbleef op dat moment in een psychiatrische kliniek, waar ze onder erbarmelijke omstandigheden leefde. Officieel woonde ze bij haar zus Ravza in, die als mantelzorger fungeerde. Maar als de medicatie die ze slikte tegen haar schizofrenie niet voorhanden of te duur was, moest ze worden opgenomen. Gemiddeld zo’n drie keer per jaar verhuisde Railya noodgedwongen naar de kliniek, omdat ze dan thuis niet meer rustig te krijgen was. ‘Zo’n nare, kille plek’, vertelt Nurija.
Eigenlijk mocht Nurija de kliniek helemaal niet in, maar een aardige verpleegster kneep heel kort een oogje toe zodat Nurija en Sjaan haar moeder konden ontmoeten. Haar vader en broer stonden er vlakbij. ‘Er wordt me regelmatig als voetbalster gevraagd wat het mooiste moment uit mijn leven is’, zegt Nurija. ‘Dan denken ze meestal aan een doelpunt of overwinning, maar voor mij was dit een absoluut hoogtepunt. De verpleegster opende de deur en toen heb ik even vlug mijn beide moeders kunnen omhelzen. Het duurde nog geen minuut, maar ik voelde de liefde stromen.’ Ook moeder Sjaan herinnert het als heel emotioneel. ‘Jammer dat we niet langer de tijd kregen, want ik had haar graag willen bedanken voor de prachtige dochter die we dankzij haar hebben gekregen.’
Mijlpaal
Begaan met het lot van haar moeder, startte Nurija bij thuiskomst een crowdfundingsactie om de situatie te verbeteren. Meteen na de uitzending van Spoorloos stroomden de berichtjes én donaties binnen. Nurija’s familie en kennissen, maar ook kijkers die geroerd waren door de uitzending. ‘Ik had een paar euro verwacht, maar het bedrag bleef oplopen tot ver boven de 20.000 euro. Ongelofelijk lief en hartverwarmend!’
Met dat geld heeft Nurija een psychiater kunnen inschakelen die haar moeder behandelt en van de juiste medicatie voorziet. Ook is het huis van tante Ravza verbeterd en aangepast. ‘Er is nu stromend water en een badkamer met douche en wc. Voorheen gebruikten ze een houten hokje in de tuin. Ook bij min 30 in de winter.’ Inmiddels woont Nurija’s moeder alweer twee jaar bij tante Ravza in. Een mijlpaal waar Nurija ongelofelijk trots op is en die dankzij de gulle donaties is gelukt.
Vader
Het verhaal van Nurija kreeg nóg een positief vervolg. Eerder was Nurija nooit erg bezig met haar biologische vader. In haar adoptiepapieren werd hij niet genoemd, er was geen enkel aanknopingspunt.
....
Dit is een gedeelte van een verhaal uit ons magazine Vertel. Wil je het hele verhaal lezen? Vraag dan nu een gratis proefnummer aan van Vertel.
Een nieuw seizoen van Spoorloos is vanaf 19 september elke maandag om 21.20 uur te zien bij KRO-NCRV op NPO 1.