Het is juni 2019 als de bom barst. Na een lange zoektocht weet hij het zeker: "Ik ben Beau. Ik ben trans, transman, transgender... Hoe je het noemen wilt." Het is een zoektocht waarbij hij steeds nieuwe dingen ontdekt waarvan hij het bestaan niet kende. Na fases van ontkenning en wegkijken kan hij er niet langer omheen: "Ik heb heel hard gehuild. Wat moet ik hier mee? Wat moet ik doen?"
De grote zoektocht
Die laatste dag van juni is Beau op het strand. Tussen neus en lippen door maakt een vriend een opmerking die hij nooit zal vergeten: 'mensen zullen wel denken, wat doet die jongen in een sportbeha?!' Het zijn deze woorden die zijn leven veranderen. "Later die dag komt alles eruit, heel intens. Ik ben naar Utrecht gegaan om te praten met een vriend die ook trans is. Samen hebben we besproken wat ik kon gaan doen. Waar moest ik beginnen?" Vanaf dan leert Beau een nieuwe wereld kennen. "Voor mij zijn er heel veel dingen die ik toen pas te weten ben gekomen. Wat is er allemaal mogelijk?"
Persoonlijk huiswerk
Van vriend Anne Chris krijgt Beau een stappenplan met tips. "Het was bijna een soort persoonlijk huiswerk: experimenteren met make-up, gebruiken van verschillende voornaamwoorden, kleding uitproberen…" Alle tips neemt Beau ter harte, al was dat best confronterend. "Het ging bijvoorbeeld ook over jaloezie. Ik merkte dat ik op het strand erg gefocust was op mannen, terwijl ik vrouwen juist heel mooi vind. Toen kwam ik erachter dat ik niet naar mannen keek omdat ik ze aantrekkelijk vind, maar omdat ik er ook zo uit wil zien. Dat soort gevoelens zijn lastig wanneer je nog nergens vrede mee hebt en niet weet wie je bent. Ik begreep mijn gevoel niet."
Het hoort er al zo uit te zien, ook zonder binder
"Ik ben met make-up mijn mannelijkheid gaan accentueren: baardjes tekenen, kaaklijnen, dat soort dingen. Ik ben ook binders gaan testen: tops die zo strak zitten dat je borst plat lijkt. Het voelt heel dubbel om dat te dragen. Enerzijds vind ik het fijn want daardoor lijkt alles platter met een shirt erover, anderzijds is er een gevoel dat zegt: waarom moet ik dit dragen? Het hoort er al zo uit te zien, ook zonder binder."
Niet over één nacht ijs
Terug in de tijd. Al op zijn vijftiende gaat Beau een moeilijke periode in. "Ik kwam erachter dat ik op vrouwen val, maar ik kon dat niet goed plaatsen. Ik dacht dat ik bi was, maar zei tegen mezelf: 'Beau je bent niet bi, je bent óf het een, óf het ander'. In het voorjaar van 2016 leerde ik een meisje kennen en zij werd mijn eerste vriendinnetje." Een belangrijk moment, vertelt hij. "Toen besefte ik dat ik nooit iets anders wilde dan met een meisje zijn. Mijn conclusie: oké, ik ben dus lesbisch."
Dit bericht bekijken op Instagram
Een bericht gedeeld door Beau (@beaugeraeds) op 26 Aug 2019 om 1:11 (PDT)
Angst voor wat er zou komen
Vanaf dan gaat Beau door het leven als lesbienne, maar ergens voelt het niet goed. Er volgt een ontkenningsfase. "Juist in de periode waarin ik het allemaal niet wist, ben ik tijdens het uitgaan in Utrecht in elkaar geslagen. De reden? Hij dacht dat ik een jongen was. Ik werd in elkaar geslagen om wie ik ben en om hoe ik eruitzag. Maar op dat moment wist ik zélf nog helemaal niet wie ik was. Dat heeft een enorme angst gecreëerd voor wat er nog zou komen. Achteraf is het een trauma en misschien wel de reden dat ik zelf lang heb ontkend wie ik ben."
"Later begreep ik het allemaal pas. In januari 2019 - een half jaar voordat de bom barst op het strand - sprak ik voor het eerst met iemand die ook trans is. Dat maakte zó veel los. Het raakte me, terwijl ik nog niet wist waarom. Nog steeds wilde ik het niet zien. Ik bleef het gevoel aan de kant schuiven en heb me volledig gefocust op mijn studie journalistiek. De stress bleef zich opbouwen. Totdat het er die bewuste zomer allemaal uitkwam."
De coming out
"Via een video heb ik het aan vrienden verteld. Daarna aan steeds meer mensen. Het leverde soms lastige situaties op… Als mijn vrienden mij dan met 'hij' aanspraken, maar anderen mij nog zagen als 'zij', was dat ingewikkeld. Ik kon onmogelijk ontspannen. Nadat ik het iedereen in mijn directe omgeving had verteld, ben ik ook op social media uit de kast gekomen." Vanaf dan is Beau voor iedereen 'hij'.
Dit bericht bekijken op Instagram
Een bericht gedeeld door Beau (@beaugeraeds) op 29 Dec 2019 om 12:21 (PST)
Ik heb een baarmoeder terwijl ik die niet had moeten hebben
Een jongen met een hoge stem
Voor het eerst komt Beau nu in situaties terecht waar mensen hem niet kennen als de persoon die hij was vóór zijn (sociale)transitie. "Het huis waar ik nu woon, daar hebben ze mij ontmoet als man. Toen ik bij hen ging wonen, ging ik er vanuit dat ze wisten dat ik trans ben. Tijdens de hospiteeravond zeiden ze bijvoorbeeld: hey gast! Dat doen ze vast om mij op m'n gemak te stellen, dacht ik nog. Later bleek dat ze écht niet wisten dat ik trans ben." Het overvalt Beau en het maakt emoties los. "Het besef dat ze mij hebben ontvangen zoals ik ben, en dat het niets uitmaakt, doet me goed. Ze dachten gewoon dat ik een jongen ben met een hoge stem."
Thuis is Beau nu heel open en eerlijk. "Ik word bijvoorbeeld nog ongesteld. Dat is voor mij raar, want ik heb een baarmoeder terwijl ik die niet had moeten hebben. Het is niet van mij maar toch zit het in mijn lijf. Door open te communiceren heb ik het gevoel dat ik me minder hoef te schamen, want natuurlijk schaam ik me. Door te praten ben ik niet meer de enige die het draagt. Laatst heb ik bijvoorbeeld aan een huisgenoot gevraagd of hij maandverband kon halen. Best komisch, dan komt hij terug en zegt hij: 'Geen probleem bro'. Dat is heel fijn en iets dat ik nooit eerder zo heb mogen ervaren."
Het advies van Beau? "Neem je tijd. Je hoeft niks zeker te weten en je hoeft geen label op jezelf te plakken. Gun jezelf de tijd en ruimte die je nodig hebt. Ontdek, praat met mensen die hetzelfde ervaren. Het is bijzonder als je van deze zoektocht je eigen avontuur kunt maken. Ook al voelt het als een hel waar je aan moet beginnen, onderweg kom je ook mooie dingen tegen. Het blijft dubbel. Het idee dat ik nooit cisgender zal zijn is lastig en voelt soms oneerlijk. Dit is waar ik mee leef, er open over zijn maakt het draaglijker."
