Hij weet als geen ander hoe het is om uit de kast te komen in een omgeving die niet bepaald openstaat voor homoseksualiteit. Juist daarom deelt hij zijn verhaal. Voor de Islamitische jongens die voelen dat ze anders zijn, maar het idee hebben dat zij geen kant op kunnen. "Je hoort eigenlijk nooit hoe het eraan toe gaat, tenzij het te laat is. Kijk naar het verdrietige verhaal van Saïd..."
Gevallen van homogeweld nemen toe
"Ik was best een beetje gespannen voor de reacties, maar gelukkig waren die positief", vertelt Youss Belkhrouf uit Haarlem. Hij nam plaats aan tafel bij Margriet. "Ik moest dit doen, hoe moeilijk het gesprek ook zou worden", legt hij uit. "Ik had het zelf ook fijn gevonden als ik als veertienjarige televisie had gekeken en een homoseksueel van Marokkaanse komaf met Islamitische ervaring had zien zitten." De laatste maanden lijkt homohaat zich vaker te vertalen in geweld. We gaan in gesprek met Youss, die dapper zijn verhaal deelt. Hij kent de angst om niet geaccepteerd te worden.
De basisschool, waar Youss zichzelf kon zijn
Terug in de tijd, naar zijn basisschool in Haarlem. Waar niet Youss, maar Youssri vrolijk over het schoolterrein rent. Al op jonge leeftijd weet hij menig jongenshart te veroveren. "Ik weet nog goed dat ik verstoppertje ging spelen met Shane en dat we elkaar, achter de speelbox, kusjes gaven op de wang. Dat was mijn eerste ervaring met een jongen. Op school werd dat gelukkig niet afgekeurd", vertelt de inmiddels 22-jarige Youss. "Eigenlijk was ik altijd al bezig met mijn seksualiteit, zonder dat ik me ervan bewust was dat ik op mannen viel."
Ik ben niet gay, want dat hoort niet
De middelbareschooltijd breekt voor hem aan. Een plek waar een gemiddelde tiener zijn hele zijn in twijfel trekt, waar onzekerheid meer macht lijkt te hebben dan de rector. Voor Youssri was dat anders, hij had een vriendje en schaamde zich nergens voor. Althans, voor even. Totdat zijn vriendje de stekker uit hun prille liefde trok. "Dat was eng en confronterend tegelijk. Hij zei tegen mij: 'Ik ben niet gay, want dat hoort niet.' Daar schrok ik van, want ik vond het wél fijn en voelde me op mijn gemak. Langzamerhand kwam het besef dat ik gay ben. Wat nu? Begon ik mijzelf af te vragen." Het leverde veel onzekerheid op. "Vanuit mijn geloof heb ik geleerd dat ik met een vrouw moet eindigen. Toen ik veertien was realiseerde ik mij dat ik niet in dat plaatje pas. Dat was moeilijk."
Youssri naar Youss
Een leven dat werd opgesplitst in twee werelden is de realiteit die volgt. "Van jongs af aan heb ik geleerd om mijn eigen leven gescheiden te houden van mijn familie. Iedereen met wie ik contact had, wist dat ik op mannen viel. Maar ik zei het nooit tegen mijn familie en zorgde ervoor dat zij en mijn vrienden elkaar niet kenden. Dan zou het nooit per ongeluk op tafel komen." Thuis was Youssri een ander persoon. "Bij mijn familie was ik onzeker en hield ik altijd rekening met de gevoelens van anderen. Ik durfde mezelf nooit te uiten en wilde geen risico's nemen. Bij hen was ik een bepaald personage. Op een manier zoals mijn ouders dat wilden.''
Wanneer Youssri de overstap maakt naar het mbo, is het tijd voor verandering. Hij voelt dat hij iemand anders is geworden. Om dat te verzilveren maakt hij van zijn bijnaam zijn échte naam. Youssri heet vanaf dat moment Youss.
''Zij was Islamitisch en dat deed mij best veel''
Het moge duidelijk zijn: voor Youss was het lastig om eerlijk te zijn over zijn geaardheid. Hij is grotendeels opgevoed door zijn oma die al vroeg duidelijk heeft gemaakt dat ze niets wil weten van homoseksualiteit. Die opmerking heeft een grote stempel gedrukt op zijn zorgen. Toch moet Youss zijn gevoelens ergens kwijt. Hij klopt aan bij zijn vriendinnen. "Tijdens een boswandeling vertelde ik één van hen dat ik gay ben. Ik was in haar ogen nog steeds dezelfde persoon. Dat was belangrijk voor mij, want ook zij is Islamitisch. De bevestiging van iemand uit dezelfde omgeving, is fijn." Niet allemaal konden ze het accepteren. "Eén meisje dat ook Islamitisch en Marokkaans was zei: 'Ik hoef hier niks mee te maken te hebben'. Na twee jaar vriendschap was het klaar. Nooit meer gesproken."
Hij is homo, gaat naar de hel en gaat geen geluk vinden
Daten op nationale televisie
Dit avontuur had meer voeten in de aarde dan alleen het splitsen van de rekening. Daar zit Youss, aan de welbekende First Dates-bar. Het hele seizoen is hij als voorproefje te zien. De beelden weten ook zijn omgeving in Haarlem te bereiken. "Via via hoorde ik vreselijke opmerkingen. 'Hij is homo, gaat naar de hel en gaat geen geluk vinden. En dat ik aids zou hebben'... Gelukkig ben ik een sterk persoon geworden", vertelt hij. "Mijn buurt in Haarlem is niet echt veilig. Daar heb ik geleerd hoe je langs een groepje Marokkanen loopt. Je kunt angstig langslopen, maar je kunt ook je hoofd omhoog houden. Dat heeft geholpen."
Youss is openhartig en bespreekt tijdens de date zijn verleden. Hoewel hij niet de prins op het witte paard vindt, heeft hij wel publiekelijk kunnen praten over homoseksualiteit en de Islam. Achteraf gezien misschien te veel. Samen met zijn tante en nicht heeft hij de uitzending teruggekeken. Zij waarschuwden meteen voor de reacties vanuit de omgeving. "Youss, je hebt persoonlijke dingen verteld over familie en geloof. Daar ga je reacties op krijgen."
De reacties waren niet mals
"Ik woonde toentertijd bij mijn oma, die zich eerder kritisch had uitgelaten over homoseksualiteit. Zij wist niets van mijn worsteling. Destijds was ze zelf in Marokko, maar ik kreeg ruzie met haar kinderen. Zij vonden het niet oké dat ik zo publiekelijk uit de kast was gekomen. Ze waren ervan overtuigd dat oma mij niet zou accepteren. Ik heb mijn spullen gepakt en ben naar mijn tante gegaan."
Voor het eerst in mijn leven voelde ik mij onvoorwaardelijk geaccepteerd
Een emotioneel moment
In de twee maanden daarna heeft Youss geen contact met zijn oma. Dat deed pijn. "Later durfde ik toch de confrontatie aan te gaan en ben ik samen met mijn moeder naar oma gegaan. Ik ben niet een heel emotionele jongen, maar toen hebben er heel wat tranen gevloeid. Voor het eerst in mijn leven voelde ik mij onvoorwaardelijk geaccepteerd. Ik ben altijd bang geweest dat mijn moeder en oma mij niet zouden accepteren. Gelukkig doen ze dat wel. Oma zei: 'Youss, ik hou van je'." Het geloof maakt tot op de dag van vandaag nog steeds dingen lastig. ''Mijn geaardheid doet mijn oma ergens pijn; omdat je als homoseksueel naar de hel gaat. In die omgeving is dat een feit.'' Ook al blijft homoseksualiteit een moeilijk onderwerp in huis, heeft zijn oma wel respect voor wie hij is en staat zij achter zijn keuzes.
Advies voor kleine Youssri’s
Nu ik mezelf heb geaccepteerd, durf ik beetje bij beetje om acceptatie te vragen. Praten is voor mij het allerbelangrijkst, voornamelijk met iemand die heel dichtbij staat. Zoek een persoon uit een vergelijkbare omgeving met een soortgelijk referentiekader. Dat heeft mij veel rust gegeven." De omgeving van Youss heeft hem inmiddels geaccepteerd. Dat hoopt hij ook voor anderen die in dezelfde situatie verkeren. "Praat erover en wees wie je bent", klinkt zijn advies.
