Een jaar geleden was het voor velen ondenkbaar, maar nu is het realiteit. We leven in tijden van een pandemie. Wereldwijd heeft de uitbraak al bijna 800.000 mensenlevens gekost, het zorgpersoneel staat onder enorme druk en onderzoekers zetten alles op alles om een vaccin te ontwikkelen. Maar zijn er eigenlijk wel opties, als er een virus verslagen moet worden?
Opties zijn er, maar helaas leven we niet in een ideale wereld en zijn niet alle scenario's even realistisch. Welke afwegingen maken regeringen en hoe komen we uiteindelijk verder? TED-Ed zet drie strategieën op een rij.
#1. 'Race through it'
In dit geval doen overheden eigenlijk zo min mogelijk om de verspreiding tegen te gaan. Men wordt massaal aan het virus blootgesteld en er is weinig tijd om degelijk onderzoek te doen. Het gevolg? Veel besmettingen, veel zieken en (over)volle ziekenhuizen. Veel mensen raken gedurende een korte periode besmet: een deel zal overlijden, maar een ander deel van de bevolking overleeft de besmetting dankzij het eigen immuunsysteem. De regering vestigt haar hoop op de vorming van groepsimmuniteit, waardoor het virus uiteindelijk zal verdwijnen. De grote 'maar' in dit verhaal? Als je meermaals besmet kan raken, dan gaat deze strategie niet op.
#2. Tijd winnen en vaccineren
Deze strategie eist minder mensenlevens. Overheden proberen met deze tactiek de verspreiding van het virus vertragen. Dit geeft wetenschappers, artsen en laboranten tijd om het virus te onderzoeken en uiteindelijk een vaccin te ontwikkelen. Waar ze die extra tijd vandaan halen? Heel veel te testen. Daarmee kan er in kaart worden gebracht wie er drager zijn van het virus, om hen vervolgens in quarantaine te plaatsen en zo verdere verspreiding te voorkomen. Daarnaast moet de bevolking zoveel mogelijk afstand bewaren waardoor mensen elkaar minder snel besmetten.
Hoewel het virus zich bij dit scenario minder snel verspreidt, grijpt het nog steeds ruw om zich heen. Met alle gevolgen van dien. Sommige plaatsen zullen het virus (tijdelijk) onder controle kunnen houden, maar wanneer er nieuwe gevallen opdoemen zal de verspreiding doorpakken. Wanneer er uiteindelijk een vaccin beschikbaar is zullen mensen zich kunnen inenten. Bij een vaccinatiegraad van veertig tot negentig procent kan er groepsimmuniteit optreden en verdwijnt het virus langzaam van de radar.
#3 Collectief ten strijde
Hierbij probeert men als een wereldwijd front het virus uitroeien. Dit klinkt misschien als een makkelijke oplossing, maar is waarschijnlijk het moeilijkst te organiseren. Bij deze strategie moet de wereld namelijk als een blok optreden. Als een collectief, met alle landen en regeringen samen in strijd tegen het virus. Massaal in quarantaine, iedereen houdt afstand van elkaar en het (internationale) verkeer moet worden beperkt. Cruciaal onderdeel binnen deze strategie: het moet tegelijkertijd gebeuren. Er hoeven maar een paar besmette personen tussen de regels door te glippen en het virus grijpt opnieuw om zich heen. Maar, als dit wél zou lukken, kan deze tactiek het virus binnen een paar maanden onderdrukken. Kleine kanttekening, het virus moet dan wel volledig zijn uitgeroeid voordat iedereen weer gaat bewegen.
Welke strategie wint?
Dat is de grote vraag. De eerste manier zou uitlopen op een wereldwijde ramp met enorme sterfte aantallen. Bovendien: als je dus meermaals besmet kunt raken, dan wordt het virus nooit de kop ingedrukt. De laatste strategie zou alleen werken in een wereld waar alle regeringen, landen en mensen zouden samenwerking. Ook dat klinkt niet heel realistisch. De tweede strategie wordt over het algemeen gezien als de grote winnaar. Langzaam, maar zeker tot een oplossing komen. En mocht het virus dan verdwenen zijn vóórdat het vaccin op de markt is, dan is er een grote kans dat het virus terugkeert en we alsnog kunnen grijpen naar het vaccin.
