Tenniskleding is niet het meest voor de hand liggende strijdtoneel van het moderne feminisme. Toch was dit waar afgelopen week de actie plaatsvond.

Op 28 augustus deed de Franse tennisser Alizé Cornet even kort haar shirt uit op de US Open. Ze kwam net terug van een pauze en kwam erachter dat haar shirt achterstevoren zat. Wat doe je dan? Precies, je wisselt ‘m even snel en discreet om. Een kort moment was haar sportbeha te zien en dit leverde haar een officiële waarschuwing op voor ““unsportsmanlike conduct”.

Onzin, zo vond Alizé Cornet. Mannen kleden zich zo vaak even om naast het veld. En dat is nooit een probleem. Ze werd al snel bijgestaan door collega tennissers. Het hele fiasco liep uiteindelijk met een sisser af toen de Amerikaanse Tennisbond in een officieel statement aangaf dat het een vergissing was.

Serena Williams en haar catsuit

Hoewel de kous daarmee af was, liet dit incident wel eventjes duidelijk zien dat er nog steeds een dubbele standaard voor vrouwen in tennis is. Cornet was niet de enige die dit aan den lijve ondervond. Ook tennisser Serana Williams kreeg eerder die week al te maken met commentaar op haar sportkleding. Ze droeg een strakke zwarte catsuit op de French Open dat speciaal voor haar was ontworpen om het risico op bloedpropjes te verminderen - iets waar de tenniser in het verleden last van heeft gehad.

Niets aan de hand zou je zeggen. Het bedekt haar lichaam en is zeer functioneel. Maar daar was de voorzitter van de Franse Tennisbond het niet mee eens. Hij maakte bekend dat in de toekomst dergelijke kleding niet langer geaccepteerd zou worden. “Je moet het spel en de plek respecteren,” legde hij uit.

Ook hierop kwam veel commentaar, maar Williams zelf besloot te reageren met een knipoog. Maar op de US Open speelde ze vervolgens in een sportjurkje met een tutu. Een zeer ontraditionele keuze, maar wel helemaal volgens de officiële kledingvoorschriften.

Dit is belachelijk!

Het is goed dat er eindelijk aandacht komt voor de bizarre kledingvoorschriften waar vrouwelijke sporters aan onderworpen worden, zo schrijft golfer Anya Alvarez in The Guardian.

“In de sportwereld krijgen vrouwen tegenstrijdige boodschappen over wat ze wel en niet mogen dragen,” schrijft ze. “Neem bijvoorbeeld de Olympische Spelen van 2012 waar vrouwelijke badmintonspelers te horen kregen dat ze verplicht waren om een rokje of jurk te dragen. Waarom? Om vrouwelijke atleten er vrouwelijker uit te laten zien, zodat ze een groter publiek trekken en meer sponsoren genereren.”

Alvarez spreekt uit ervaring. Ook zij kreeg er eens mee te maken: “Vorig jaar kreeg ik nog een memo van mijn eigen sportbond waarin stond dat “de lengte van je rokje of broek lang genoeg MOEST zijn om je bilpartij te bedekken op elk moment”. Staand, maar ook als je voorover bukt. En ook als je gewoon een sportbroekje onder je rokje draagt.”

Hoe kan je het wel goed doen dan?

“Het zijn de exact dezelfde tegenstrijdige boodschappen die vrouwen op de werkvloer krijgen,” zegt Alvarez. “Zorg ervoor dat je er fysiek prettig genoeg uitziet om mannelijke cliënten te bekoren, maar wees alsjeblieft niet te sexy of te provocerend. Maar wee je gebeente als je kiest voor te comfortabele kleding, want dat is niet professioneel.”

En daar kaart ze een belangrijk punt aan. Waarom laten we vrouwelijke topsporters dus niet gewoon lekker zelf kiezen wat ze willen dragen? Daar wordt iedereen blijer van. Want Serena Williams is gewoon een van de beste tennisser ter wereld en het maakt geen moer uit wat ze aan heeft.