"Vrouwen met borstkanker komen in een emotionele rollercoaster terecht. Dat is verschrikkelijk." Sinds 2019 werkt Ralph samen met het Rotterdamse Ikazia Ziekenhuis, waar hij 3D-tepeltatoeages zet. Een dankbare taak, volgens hem. "Als vrouwen het eindresultaat zien, beginnen ze vaak te huilen. Er valt een last van hun schouders af."
Het blijft een bijzonder moment als vrouwen het eindresultaat zien, laat Moelker weten. "Ik lees en zie zo weinig in de media over deze mogelijkheid, terwijl het zoveel voor een vrouw kan betekenen." In 2020 kregen ruim dertienduizend mensen borstkanker in Nederland, meldt het KWF op hun website. Een derde krijgt te maken met een borstverwijdering, en dat heeft grote impact, ziet Ralph Moelker. Na de borstreconstructies is het zijn taak om de borst helemaal af te maken. "Ik heb de eer om de tepel op de borstprothese te pigmenteren."
Een zware periode
Lees je hier voor het eerst over tepeltattoos? Dat zou goed kunnen. Het is een mogelijkheid die onderbelicht is, stelt hij. "Het wordt nog niet veel gedaan en het is niet algemeen bekend onder vrouwen die een borstverwijdering moeten ondergaan." Daar moet verandering in komen, als het aan de tattoo-artist uit Rotterdam ligt.
"Tepelpigmentaties zouden eigenlijk in het totale proces van borstreconstructies moeten worden aangeboden, om het goed af te ronden. Sommige ziekenhuizen hebben een eigen specialist", zegt hij, "maar het overgrote deel van de artsen wijst enkel op het bestaan van de pigmentaties, waarna patiënten zelf op onderzoek moeten gaan.” En dat is vaak een belastende opgave voor vrouwen die een zware periode achter de rug hebben. Er is meer voorlichting nodig, bepleit Moelker.
Zoon van Tattoo Bob
De kans bestaat dat er ergens een vaag lampje gaat branden bij het horen van de naam Moelker. Zijn vader Bob, beter bekend als Tattoo Bob, is namelijk een van de eerste tatoeëerders van Nederland. "De Capo di tutti capi", zegt hij lachend, "en een van de eersten die steriel ging werken." Op jonge leeftijd wordt Ralph aangestoken door de liefde voor de naald en vanaf begin jaren '90 werkt hij bij zijn vader in de shop.
Sinds een paar jaar verdiept Ralph zich in het pigmenteren van de tepel. Een precies werkje, vertelt hij. "Je hebt namelijk te maken met verschillende huidtypes. De dikte van de huid kan bij veel borstreconstructies verschillend zijn." Hij kiest zijn woorden zorgvuldig, en noemt zijn werk dan ook niet tatoeëren. "Een tattoo associeer ik eerder met een plaatje op een arm. In dit geval is dat natuurlijk anders. Vrouwen die bij mij komen denken niet: ik ga even leuk naar een tattooshop. Deze vrouwen zijn verminkt en willen daar iets aan doen."
Met een tepel is een borst voor veel vrouwen pas echt een borst
Samenwerking met het ziekenhuis
Hoewel er in de volksmond nog maar weinig over tepelpigmentatie wordt gesproken, blijft het werk van Ralph in de medische wereld niet onopgemerkt. Plastisch chirurg Dirk Jan van der Avoort, verbonden aan het Ikazia ziekenhuis in Rotterdam, neemt contact met hem op.
"Als onze operaties zijn gedaan, wil ik graag dat jij de tepels gaat pigmenteren", is zijn verzoek aan Moelker. Die samenwerking is inmiddels realiteit: sindsdien staat Ralph twee dagen in de week in de Poliklinische Operatiekamer. "Wij kunnen een borst reconstrueren, de vorm, maar met een tepel is een borst voor veel vrouwen pas echt een borst. Heel fijn dat wij hier zoveel vrouwen kunnen helpen", liet de chirurg eerder weten aan de Provinciale Zeeuwse Courant.
De behandeling duurt gemiddeld een uur per borst, vertelt Moelker aan de telefoon. "Een appeltje eitje als je het vergelijkt met de ellende die deze vrouwen hebben doorstaan." Patiënten die hij helpt in het ziekenhuis, krijgen de behandeling volledig vergoed door de verzekering. Het is vaak het einde van een zware periode; chemotherapie, amputatie van de borst en de daaropvolgende reconstructie.
Helaas komt het nog altijd voor dat een borstreconstructie niet in een keer goed gaat of dat er complicaties optreden. Die verhalen maken nog steeds veel indruk op Ralph, en misschien haalt hij daarom ook zoveel voldoening uit z'n werk. "Ik ben heel erg blij dat ik deze vrouwen mag helpen."
Maar - zegt hij duidelijk: ik ben geen tovenaar. "Ik krijg ook patiënten waarbij de huid bijvoorbeeld minder mooi is genezen; dat heeft natuurlijk invloed op het eindresultaat. Ik ben afhankelijk van wat er gebeurd is."