Jezus is heel anders dan andere theologische leraren in die tijd. Hij is eigengereid, durft in te gaan tegen de heersende politiek en trekt op met mensen waar niemand iets te maken mee wil hebben. Hij behandelt prostituees bijvoorbeeld als medemensen, in tegenstelling tot de andere religieuze leiders.

Al op zijn twaalfde blijkt dat Jezus geen gewoon kind is. Hij gaat met zijn ouders mee naar het Pascha feest in Jeruzalem, maar zijn ouders raken hem kwijt. Hij blijkt in de tempel te zijn, waar hij de priesters uitleg geeft over het Joodse geloof. Als zijn ouders hem eindelijk vinden reageert Jezus verbaasd: 'Waarom hebt u naar me gezocht? Wist u niet dat ik in het huis van mijn Vader moest zijn?'

Leerlingen

Jezus groeit op en zijn wijsheid en zijn volgers nemen toe. Hij besluit om 12 leerlingen uit te kiezen en geheel volgens zijn zienswijze zijn dit niet per se mensen van stand, maar gewone mensen, zoals vissers.

Hij trekt door het land en zijn reputatie groeit. Dat zorgt voor wrijving bij de volksleiders. Zij vinden Jezus maar een onruststoker en zijn bang dat Hij zich tot koning laat kronen. Ze willen van Jezus af.
 

Veroordeeld

Jezus wordt uiteindelijk door Judas uitgeleverd aan de hogepriesters, die Jezus aanklagen omdat hij zichzelf de zoon van God heeft genoemd. Hij wordt voorgeleid aan Pilatus, de Romeinse stadhouder. Pilatus erkent Jezus’ onschuld, maar laat het volk de keuze: of Jezus wordt vrijgelaten, of de moordenaar Barabbas. Het volk kiest voor de vrijlating van Barabbas en de volgende dag wordt Jezus gekruisigd.

Het verhaal eindigt niet bij de kruisiging. Na drie dagen gaan er vrouwen naar het graf om het lichaam van Jezus te verzorgen, maar tot hun grote schrik ligt het lichaam niet meer in het graf. Engelen vertellen dat Jezus is opgestaan. De veertig dagen erna verschijnt Jezus regelmatig aan zijn discipelen, waarna hij in de hemel wordt opgenomen. Het gedachtegoed van Jezus blijft op aarde: zijn leerlingen gaan de wereld in om Jezus’ boodschap te verkondigen.