Maria Magdalena

Ze zit hier alleen in de trein En ze duikt in haar jas

En kijkt uit het raam

En ze vraagt zich af

Hoe zou het voelen jezelf te zijn Want soms doet het pijn

Als ze huilt maar ze lacht

ze huilt maar ze lacht

Ze voelt zich alleen als ze loopt in de stad

En ze kijkt in het raam ziet een ander daar staan En ze weet wie het is

maar ze wil haar niet zijn

En gaat door met de schijn

En ze lacht

Ze huilt maar ze lacht

Wat als ze morgen besluit niet te schuilen Haar betere ik voor haar ware gezicht te ruilen Zullen de vrienden die zij wil vertrouwen

Nog steeds van haar houden

Als ik huil -

Als ik huil en niet lach .....

En nu, ik laat het los En nu, ik laat het los Ik laat het los

Ik laat het los

Ooh

Ik laat het los