Hollen naar Zwolle voor Serious Request

Wijnand zit dit jaar – net als vorig jaar – in het glazen huis voor Serious Request. Deze keer wordt er geld ingezameld voor Metakids, een organisatie die strijdt voor kinderen met metabole ziektes. Dit is een erfelijke ziekte en de meest dodelijke onder Nederlandse kinderen. Eén op de vier wordt niet ouder dan achttien jaar. 

Interview met Wijnand

We spraken Wijnand een paar dagen voor zijn dubbele marathon. Hoe bereid je je zowel fysiek als mentaal voor op zo'n lange tocht? Hieronder lees je het interview.

Wijnand, waarom wil je dit doen? 

Wijnand: ‘We halen geld op voor Metakids, voor kinderen met een metabole ziekte. Dat is de dodelijkste ziekte onder kinderen in Nederland. Het is echt een big thing. 

We vragen de luisteraars om ook in actie te komen, en dat gebeurt altijd. Ik denk dat het helpt ter inspiratie en motivatie als je zelf in actie komt. Doordat ik twee jonge dochters heb, voel ik me ook erg verbonden met dit goede doel.

Een luisteraar opperde om hard te lopen, omdat ik dat al doe. Hij zei: Waarom loop je niet van Hilversum naar Zwolle (Wijnand werkt in Hilversum en dit jaar staat het Glazen huis in Zwolle, red.)? Vervolgens belde ik mijn hardloopmaatje en een ultraloper met de vraag of dit mogelijk is voor mij om te doen. Zij zeiden allebei ja. 

Uit een medische keuring bleek dat ik dit fysiek aan moet kunnen. Ik heb geen hartfalen of iets dergelijks. Toen dacht ik: als de dokter zegt dat dit mag, dan gaan we dat doen.’ 

Heb je een tijd die je wilt rennen? 

‘Ik hoop in Zwolle aan te komen. Het wordt heel zwaar, en echt een aanslag op mijn lichaam. Ik probeer op te laden door mensen die donaties doen. Dat voelt echt als vertrouwen. 

Ultrarunner Samena van der Meijden is meervoudig kampioen op de 100 kilometer. Zij zei tegen me: Als je dit wilt, dan kan je dit. Oud-commando Ray Klaassens (bekend van Kamp van Koningsbrugge, red.) zegt altijd: Als je denkt dat je niet meer kunt, zit je op 40 procent. Dat soort uitspraken motiveren mij heel erg.’
 

Wat doe je als je straks tijdens het lopen echt niet meer kan? 

‘Ik denk dan aan het moment dat ik in Zwolle ben en dat ik dan mag stoppen en mag zitten. Dat ik een biertje mag drinken. Ik denk ook aan dat ik erna naar huis wordt gebracht, vervolgens in bad ga, waarna ik ga slapen.’ 
 

Vraag je niet te veel van je lichaam denk je? 

‘Ik ben medisch gekeurd, omdat ik anders niet verzekerd ben. Ik ben getraind tot de marathon, en dat is wat ik weet. Ik heb geen afwijking aan mijn hart. Maar geen dokter heeft gezegd: dit wordt makkelijk. Het gaat sowieso pijn doen, maar ik ben gezond.’ 

(Bekijk hieronder drone beelden van een training van Wijnand. Tekst loopt door onder de video.) 

Wat heeft het trainen je tot nu toe gebracht? 

‘Ik ben 36 en ben nog nooit zo fit geweest. Ik loop nu een stuk beter dan vroeger. Ik heb de beste conditie van mijn leven en ik slaap supergoed. Mentaal ben ik ook veel sterker dan dat ik tien jaar geleden was. 

Sporten heeft me heel veel gebracht, het is zó goed voor je. Ik heb zowel fysiek als mentaal veel meer energie. Ik kan dingen makkelijker aan en heb meer geduld. Dat komt door het sporten, het geeft op een bepaalde manier ontspanning.’ 

Hoe ga je het Glazen Huis dit keer overleven?

‘Net als vorig jaar zit ik met collega-dj’s Barend van Deelen en Sophie Hijlkema in het Glazen Huis. We eten zes dagen niet en hebben geen mobiele telefoon. Wel mogen we drinken, zoals sappen, koffie en thee.

Bij de NPO vroegen ze of mijn dubbele marathon wel verstandig is, omdat ik ook nog het Glazen Huis in ga. Het gekke is dat het omgekeerde waar is. Door het lopen van deze 86 kilometer weet ik zeker dat ik nog sterker het Glazen Huis in ga. 

Tijdens de actieweek zullen we veel heftige verhalen horen van ouders met zieke kinderen. Maar ik doe dit met Sophie en Barend en samen zijn we een superteam. Er komen mooie artiesten die absoluut gaan zorgen voor een lach en een traan. Dus we omarmen dit met elkaar. Het is oké als het leven soms kut is. Er komt ook weer een lichtpuntje aan, en dat sleept ons er doorheen.’