Hoe ontdekken we in deze tijd van individualisering en polarisering weer het appèl dat het gelaat van de ander op ons doet?
- Theo
Annemiek: 'Is dat niet een kwestie van de ander in het gelaat kijken, Theo? En dan bedoel ik dat heel letterlijk. De mens blijkt niet erg geschikt te zijn voor anonimiteit. Zowel niet op de echte, als op de digitale snelweg. Zodra we ons ongezien wanen, gedragen we ons als onverantwoordelijke pubers. Deze week sprak ik een ME-commandant. Die man hakt niet in op een anonieme opgewonden menigte, maar spreekt mensen individueel aan. ‘Hé Jan, hoe is het met je vader?’ Er is niets zo ontwapenend als onze nieuwsgierige blik. Zelfs over je mondkapje heen kun je het halve gelaat van de ander ontmoeten. De ogenschijnlijk alledaagse contacten op straat en in de winkel zijn meer dan ooit van levensbelang. Wees gul en hartelijk. Verbijsterend hoe aanstekelijk dat is.'
