Het was de kans voor Groningers om subsidie aan te vragen voor het verstevigen van hun huis in het aardbevingsgebied. Er stonden lange rijen voor gemeentehuizen en ook digitaal was de wachtrij gigantisch, maar vaak zonder resultaat. Annelijn Visser en Henk Spiekman stonden digitaal in de rij. "Het was eigenlijk een soort ratrace wie het eerst aan de beurt kwam", aldus Annelijn.
Groningers Annelijn Visser en Henk Spiekman sloten digitaal aan in de wachtrij voor subsidieaanvraag. "Er werd gezegd ga naar een bepaalde website toe, daar kun je ingelogd wachten tot je aan de beurt bent", aldus Visser. Toen ze inlogde wist ze niet wat ze zag: "Er waren duizenden wachtende mensen voor mij en de wachttijd was tussen de 700 á 800 minuten."
De wachttijd nam gedurende de dag nauwelijks af. "Je deed 10 minuten over 1 minuut verschil in wachttijd", vertelt Visser. De hele dag zat ze voor haar laptop die geen moment onbewaakt is gelaten. "Af en toe moet je wel eens wat doen. Ik moest eventjes iets met mijn dochtertje doen, waardoor mijn man toen heel snel met mij geswitcht is."
Een soort wedstrijd
Ook Groninger Henk Spiekman zat rond negen uur in de ochtend klaar om in de digitale wachtrij aan te sluiten. "Wij zaten om kwart voor negen klaar met drie mensen van verschillende panden met drie verschillende laptops. We dachten: shit we hadden ook om zeven uur kunnen inloggen", aldus Spiekman. "We hebben ingelogd en kregen alle drie ongeveer hetzelfde nummer: 32.000 nog wat."
Spiekman vond het een enge situatie: "Het wordt een soort wedstrijd. Je kunt niet van dat scherm weg. Je hebt een wachtnummer dat naar beneden loopt en je hebt een wachttijd waarop je gaat focussen." Al snel zag hij het aantal wachtenden voor hem dalen, naar 30.000 en vervolgens 28.000 wachtenden voor hem. "Dan kijk je naar de wachttijd, die begon bij ongeveer 290 minuten. Na een uur was die 84 minuten, dus ik dacht: wow ik kan lekker thuis lunchen". Maar niets bleek minder waar, een uur later stond de wachttijd een stuk hoger dan 84 minuten. "Dan kijk je en dan heb je een wachttijd van 270 minuten. En nog een uur later 360 minuten."
Dan kijk je en dan heb je een wachttijd van 270 minuten. En nog een uur later 360 minuten
Eindeloos wachten
Voor Spiekman was het duidelijk: "Dit wordt eindeloos." Na de hele dag wachten kwam om kwart over tien ‘s avonds de mogelijkheid voor hem om uiteindelijk toch zijn aanvraag in te dienen. "Ik zat daar niet voor mezelf, maar voor een vrouw van 84. Volgens mij is het gelukt. De aanvraag is nu ingediend en hopelijk krijgen we het geld", vertelt hij met een aarzelende toon.
Ik heb tot twaalf uur gewacht en toen kreeg ik een melding op het scherm dat het e-loket was gesloten
Nachtwerk
Annelijn Visser had minder geluk, zij kon na urenlang wachten haar aanvraag helemaal niet indienen. "Ik heb tot twaalf uur gewacht en toen kreeg ik een melding op het scherm dat het e-loket was gesloten", vertelt Visser. Ze vroeg zich af waarom het aantal wachtende mensen voor haar nog altijd afnam en de wachttijd ook. "Vervolgens heb ik gewacht en om twee uur ‘s nachts flitste mijn scherm en dat was bijna alsof je een digitale, net verwoordde, middelvinger in je scherm kreeg met bekijk het maar, het is gesloten."
Woede
De onvrede bij veel Groningers is groot, naast Visser hebben ook duizenden anderen hun aanvraag niet kunnen indienen omdat er simpelweg te weinig geld is. "Ik werd met het uur bozer, vooral na tien uur steeds vermoeider. Je zit continu naar een scherm te staren en ik heb zelfs om de saaiheid te doorbreken bijgehouden: hoe laat het was, hoeveel mensen er nog voor mij waren en hoeveel minuten wachten het nog moest zijn."
Geef mensen dan gewoon een vast bedrag per huishouden
Subsidiebedrag verdelen
Volgens Visser had het subsidiebedrag eerlijker verdeeld moeten worden. "Als ze een bepaald budget hebben, kan ik me voorstellen dat het heel lastig is dat in een keer af te dwingen. Maar ga dan niet zeggen: we hebben 10.000 euro beschikbaar per huishouden. En vervolgens wordt er gezegd: kijk maar of je erdoor komt. Dat is gewoon heel dom, geef mensen dan gewoon een vast bedrag per huishouden."
Het probleem is volgens Spiekman gewoon verschoven: "In de zomer is het eerste deel van deze subsidie vrijgegeven. Toen was het verhaal dat de laatste mensen die het ingevuld hadden, maar moesten loten om de restjes die er nog waren". Nadat er Kamervragen waren gesteld, besloot minister Ollongren het anders aan te pakken, laat Spiekman weten. "Vervolgens zegt ze wel keihard: 'Het budget wat we hebben van die 300 miljoen euro, dat blijft wel staan.' Ze heeft het probleem gewoon verschoven naar 10 januari", vertelt hij.
De problemen zijn nog lang niet opgelost in Groningen. Deze gebeurtenis zet de verhoudingen tussen Groningers en Den Haag verder op scherp. "Wij zijn uitgepraat", aldus Visser.
