Het Nationaal ballet

Op haar tiende begon Ineke met ballet en vanaf dat moment greep ze elk moment aan om te kunnen dansen. ‘Op mijn 14e zat ik op de middelbare meisjesschool en wilde ik zo graag dansen. Ik misdroeg me vaak in de les zodat ik de klas werd uitgestuurd. Dan kon ik oefenen bij de trapleuningen.’

Vastberaden deed ze auditie voor een dansopleiding in Amsterdam, zonder haar ouders hierover in te lichten. ‘Toen ik terugkwam, zei ik: ‘Mam, pap, ik ben aangenomen en maandag is mijn eerste dag.’ 

En dat bleek een succes, want jarenlang schitterde ze in voorstellingen van het Nationale Ballet voor grote choreografen als Hans van Manen en Rudi van Dantzig. 

Na de geboorte van haar zoon, hing ze haar spitzen aan de wilgen. ‘Dat is de juiste beslissing geweest, maar toch bleef het kriebelen’, vertelt Ineke. Daarom stortte ze zich op het geven van dansles, iets wat ze tot op de dag van vandaag met liefde doet voor een select groepje vriendinnen. 

Een soepel lichaam

Elke woensdagavond komt de groep, bestaande uit vrouwen van 67 tot 88 jaar, bij Ineke thuis samen. Zodra iedereen er is wordt de woonkamer omgetoverd tot balletzaal. De banken en stoelen worden aan de kant geschoven, de klassieke muziek gaat aan en langzaam bewegen de armen mee op het ritme. ‘Het zijn vooral rek- en stretchoefeningen, dezelfde die ik als balletdanseres altijd deed. Perfect om stramme lijven soepel te houden.’ 

Volgens Ineke, die nog steeds moeiteloos een spagaat vormt, is het dan ook belangrijk om te blijven bewegen: ‘Je lichaam is net als een auto, je moet het doorsmeren en olie blijven verversen.’

Het glas halfvol 

Veruit de belangrijkste spieren die de dames flink aan het werk zetten, zijn de polsspieren. 'Het is heel belangrijk om goed de polsen te trainen', zegt Ineke terwijl ze een denkbeeldige slok neemt uit een denkbeeldig glas. Want zodra de les klaar is, wordt er een fles wijn geopend en proosten de vriendinnen op het leven. 

'We noemen onszelf ook wel de ‘plokkers’, van alle flessen wijn die zijn open ‘geplokt’. Wij zijn allemaal vrouwen waarvan het glas halfvol is, letterlijk. Het zijn vrouwen die ook nog op hogere leeftijd, en met alle gebreken die daarbij horen, het leven omarmen.’

Volgens Ineke is die positieve instelling dé sleutel tot een lang en gelukkig leven. 'Je kunt overal een probleem van maken, maar vraag jezelf af: kan ik het veranderen? Nee? Laat het dan los. Loslaten is minstens zo belangrijk, misschien zelfs belangrijker, dan vasthouden. Als je loslaat, gebeuren er bijzondere dingen.'

Die positiviteit gunt ze iedereen: 'Shit happens, maar het is veel belangrijker om te kijken naar wat er wél is.'