6e zondag door het jaar (b)
St. Martinuskerk, Sneek
Pastoor Peter van der Weide

Leviticus 13, 1-12.45-46
1 Korintiërs 10, 31-11,1
Marcus 1, 40-45

Aanraken is tegenwoordig heel bijzonder.
Dus als het kan en mag is het een wonder.
Dus als het kan, geniet ervan!

Aanraken, we doen het de hele dag,
ook nu het bijna niet kan en mag.
Ja, ja, juist in deze tijd van Corona ervaren we het leven als kwetsbaar
en daardoor heilig,
daarom zijn we voorzichtig, want dat voelt veilig.

Maar gelukkig zijn er toch mensen die het geluk smaken
anderen te mogen aanraken zoals ouders hun kinderen zonder hinderen,
geliefden die elkaar in de armen mogen sluiten
maar helaas vallen ook mensen hier buiten
zoals grootouders die hun kleinkind geen kusje mogen geven:
ja, ja, is dat met gevaar voor eigen leven!
Je krijgt wat van al dat nadenken
en ik hoop dan ook dat de Heer aan deze mensen veel kracht
en uithoudingsvermogen zal schenken.

Juist in de kerk waar we het zo gewend waren elkaar aan te raken
bij de vredeswens hebben we ook het handen geven moeten staken.
Neen, neen, ook niet met een tikje!
Het volstaat nu met een vriendelijk knikje,

Aanraken is tegenwoordig heel bijzonder.
Dus als het kan en mag is het een wonder.
Dus als het kan, geniet ervan!

Wanneer dingen niet kunnen, worden mensen gelukkig creatief
zoals onze jongerengroep komende donderdag.
Och wat zijn ze dan aardig en lief.
Want het is altijd een hele toer om ze te mobiliseren,
maar als ze er eenmaal zijn, worden het zeer galante dames en heren
die een voor een in de keuken van de pastorie warm eten komen halen
om dit aan thuis te nuttigen bij een van te voren gewaarschuwde
oudere parochiaan, in de hoop dat het smaakt
en dat het samen-zijn ze raakt.
Hopelijk wordt dit fijn, want deze herder zal vooraf aan het eten
via het beeldscherm bidden on line.
En als er dan nog mensen zijn die denken: ‘Zo, zo’
dan volgt er on line nog een Bingo!

Vandaag raakt de Heer iemand aan die door anderen onaanraakbaar is gemaakt. ‘Weg, jij, uit de buurt, pas op de plaats; je bent besmettelijk, je bent melaats”. Je zult maar zo iemand zijn. Dat voelt vreselijk, niet fijn.
Je zult maar buiten worden gesloten door wat voor reden dan ook.
Toch gebeurt dat ook nu, op dit moment
en ik denk dat u allen wel een buitengesloten mens kent.
Wie weet bent u het zelf. Degene die diep in uw hart smacht
naar een hernieuwd contact.

Aanraken is tegenwoordig heel bijzonder.
Dus als het kan en mag is het een wonder.
Dus als het kan, geniet ervan!

Dan is het goed te weten dat onze God zich niet laat regeren door vrees en angst. Bij Hem luidt het motto: Mens, sta op en leef!
Grijp je kans! Laat je raken door Mij
en maak hierdoor een ander gelukkig en blij,
nu even niet door een uitgestoken hand
maar door gewoon belangstelling van uw kant,
een opgestoken kaarsje in de kerk, uw gebed, elk goed werk
overbrugt de afstand van mens tot mens,
is dit niet ieders diepste wens!

Laat je dus raken door de Liefde zonder vrees.
en genees hiermee jezelf en de ander
of wist u dit al!
Wie weet wordt het hierdoor juist dit jaar een heel bijzonder Çarnaval.
Blijf een mens uit één stuk, die door het goddelijk leven te smaken
een ander weet te raken.
Wordt zó mooi en gaaf
en nu besluit ik met driemaal Alaaf.