18 mei 2023

Hemelvaartsdag (a)

Mgr. Alain De Raemy

Sint-Eusebius in Castel San Pietro (Zwitserland)



Lezingen:

Handelingen 1, 1-11

Efeziërs 1, 17-23

Matteüs 28, 16-20



Beste vrienden,

We hebben het net gehoord. De kracht van de Heilige Geest: met ons! De buitengewone grootheid van de macht van de Vader voor ons!

De kracht en de sterkte die de Vader getoond heeft in de verrijzenis van Christus in ons! Alles wordt ons gegeven, aan ons, wij die de kerk zijn. De Kerk die Paulus zelfs het lichaam van Jezus noemt! Alles is ons gegeven om krachtig en klaar te zijn tot het einde van de wereld!

Indrukwekkend!

Inderdaad, in de lezingen zegt alles dat wij in de Kerk bezield zijn met een buitengewone kracht, dezelfde kracht die doet overgaan van de dood naar het leven!



Maar, vandaag, broeders en zusters, is er zo veel in de werkelijkheid van de Kerk, dat ons zegt dat we kwetsbaar en schuldig zijn. Het toont ons helemaal niet dat we bezield zijn van boven, eerder dat we van beneden uit overstroomd worden, met dat soort problemen dat ons niet laat overgaan van dood naar leven, maar eerder van leven naar dood.



Waar zijn we dan?

Zijn we nog steeds gehuld in Gods licht, of volledig ondergedompeld in de duisternis van de misbruiken?

Jezus herinnert ons eraan: "Het komt U niet toe dag en uur te kennen die de Vader in zijn macht heeft vastgesteld.” Het komt ons niet toe het waar en wanneer van het plan van de Vader te kennen. Het komt ons niet toe het einde van de wereld te voorzien, of het einde van onze beproevingen.



Wat staat ons dan wel te doen? Onze ogen gericht houden op Jezus.

Maar pas op!

We worden uitgenodigd onze ogen op Jezus gericht te houden, maar niet zoals de apostelen instinctief deden, toen ze van die mannen in witte gewaden de beroemde opmerking kregen: “Mannen van Galilea, wat staat ge naar de hemel te kijken?”

De ogen op Jezus gericht houden, betekent dus voor hen die weten dat het geen zin heeft naar de hemel te staren, omdat zij de wederkomst van Jezus niet kunnen voorzien: "Het komt U niet toe dag en uur te kennen”, voor hen die dat weten, betekent de ogen op Jezus gericht houden iets anders, het betekent: "alles onderhouden wat Jezus gedaan en geleerd heeft".



Alles onderhouden wat Hij beleefd en opgedragen heeft, hier op aarde. Indien we die kracht, die grootheid, die macht, die ons door de Vader gegeven zijn, willen kunnen gebruiken - en laten we niet vergeten dat God een Vader is die nooit spijt heeft over zijn gaven! - Indien wij die kracht van de verrijzenis van de Zoon in ons willen ervaren, dient het nergens toe om naar de hemel te zuchten, maar wel alles wat Jezus op aarde heeft gedaan in acht te nemen. Alleen zo zullen we komen tot een echte "diepe kennis van Hem"!



Het komt wel eens voor dat we ons de vraag stellen:

Wanneer een kind wordt misbruikt... wat zou Jezus zeggen, wat zou Hij doen?

Wanneer een homoseksueel gestigmatiseerd wordt... wat zou Hij zeggen, wat zou Hij doen?

Wanneer een misdadiger ter dood wordt veroordeeld... wat zou Jezus daarover zeggen, wat zou Hij doen?

Wanneer sommigen geld oppotten en zovelen verhongeren... wat zou Hij zeggen, wat zou Jezus doen?

Als een priester niet dient maar zichzelf dient... wat zou Hij zeggen, wat zou Jezus doen?



Als we naar het kruis kijken, en stil blijven staan bij de Jezus die nu in de glorie van de hemel is, zonder ons de Jezus van de aarde te herinneren die zei: "wat je de minsten van deze doet, doe je aan mij"; als we naar het kruis kijken, en stil blijven staan bij de Jezus die de oude vijand heeft overwonnen, zonder ons de Jezus van de aarde te herinneren die zei: "heb uw vijanden lief, wees goed voor hen die u kwaad doen"; ja, als we, kijkend naar Jezus aan het kruis, onze ogen opheffen naar de hemel zonder ze neer te slaan naar de aarde, dan zijn we niet het Lichaam van hem, "die de volheid is van Hem die het al in alles vervult", dan laten wij niet toe dat zijn menselijkheid bezit neemt van de onze.



Ja, in de schriftlezingen van vandaag zegt alles dat we in de Kerk  bezield zijn met, opgetild zijn door een buitengewone kracht, door diezelfde kracht die ons doet overgaan van de dood naar het leven! Maar in de werkelijkheid en de actualiteit van de Kerk vandaag is er zoveel dat zegt dat we integendeel kwetsbaar en schuldig zijn, naar de bodem gezonken, dat we vaak mensen zijn die de dood veroorzaken en niet het leven.

We moeten dus leren naar beneden te kijken om de Jezus van de armen, de Jezus van de slachtoffers niet uit het oog te verliezen. De Jezus die we zo zullen ontdekken, juist waar we te vaak zo afwezig zijn geweest!



En dan zal het geloof van de Hemelvaart op paradoxale wijze worden bevestigd.

Dan zal God ons "de Geest van wijsheid en openbaring geven om Hem waarachtig te kennen.

Dan zal Hij ons innerlijk oog verlichten om te zien, hoe groot de hoop is waartoe Hij ons roept, hoe rijk de heerlijkheid van zijn erfdeel te midden der heiligen en hoe overgroot zijn macht is in ons die geloven.

Dezelfde sterkte en kracht die Hij betoond heeft in Christus, toen Hij Hem opwekte uit de dood en zette aan zijn rechterhand in de hemelen.”



Voorbij de statistieken, in geloof weten we: Jezus is teruggekeerd naar de Vader, de liefde is werkelijk op aarde gekomen, voor altijd!

Het is aan ons om die te beleven, om die uit te voeren, om die overal en voor altijd te kunnen ontdekken.