25 februari 2024
Heilig Hart van Jezuskerk, Roermond
Pastoor Carlos Martinez

Lezingen:
Genesis 22, 1-2.9a.10-13.15-18
Romeinen 8, 31b-34
Marcus 9, 2-10

Een van de eerste dingen van Nederland die indruk op mij hebben gemaakt toen ik aankwam, was het feit dat ik geen bergen of heuvels zag. Toen ik kennis maakte met Limburg, en de plaats bezocht waar ik de opleiding zou doen, bracht het gezin dat mij te gast in hun huis had me naar de hoogste plaats van Nederland: een plek in Vaals genaamd “Drielandenpunt”. Daar was ook een uitkijkpost en toen ik daar was, was het inderdaad indrukwekkend, je zag heel ver weg. Ik herinner me dat ik zelfs Aken in de verte zag. 
Wat ik hiermee wil zeggen is dat een hoge plek het mogelijk maakt dat je een ander zicht krijgt op de wereld waarmee wij vertrouwd zijn. Het verruimt je blik, als het ware.

Dit is de ervaring van Abraham in de eerste lezing. Misschien is dat verhaal voor ons erg confronterend en kunnen wij ons afvragen waarom God zoiets aan deze man vraagt! “Is God niet de God van de liefde, van de barmhartigheid en de vergeving? Waarom vraagt hij dan zoiets aan die arme man?”
Maar kijk, deze vraag van God heeft het leven van deze man helemaal veranderd. Er staat niets in het verhaal over wat hij toen voelde, over de innerlijke strijd die hij waarschijnlijk heeft meegemaakt, ook niet over de twijfels die op dat moment in hem opkwamen… Maar wij lezen alleen dat hij dit allemaal overwon en bereid was om dat te doen, wat God hem vroeg.

Deze ervaring gaf Abraham een ander zicht op het leven, voor zover hij zich realiseerde dat hij alles aan God kon overlaten. Zijn angsten, zijn verdriet, zijn plannen. Alles werd door dit offer gezuiverd. Gezuiverd door het vertrouwen dat God zou voorzien. Hij wist niet hoe, hij kon zich niet voorstellen wat er zou gebeuren, maar hij liet God Héér en Meester van zijn leven worden en dat werd hem ‘als gerechtigheid aangerekend’. Deze geloofsdaad zorgt ervoor dat God met deze man een verbond sloot. Een verbond dat een zegen voor hem en zijn nageslacht is geworden.

Maar dit is ook wat wij in het evangelie van vandaag hebben gezien: Wat denken jullie: dat het opklimmen van deze berg waar Jezus van gedaante veranderde, een fluitje van een cent was? Zij moesten de vermoeidheid trotseren, en de warmte en de gevaren van het reizen en misschien veel meer.
Maar als zij daar zijn aangekomen zien zij ook dat het zich loonde om Jezus naar het onbekende te volgen. Zij zagen de Heerlijkheid van Jezus met hun eigen ogen.

Wij horen dit verhaal en kijken ernaar met een romantische blik: “wat mooi! Zij hebben de heerlijkheid van Jezus gezien! Wat een vreugde.” Maar wat wij niet weten is dat de heerlijkheid van de Heer te aanschouwen de dood betekende, want “niemand kon Zijn heerlijkheid zien en in leven blijven”, lezen wij in het boek Exodus. Dit is de reden waarom God zich niet in persoon liet zien in het Oude Testament, maar telkens weer in de wolken of in het vuur.
De leerlingen waren “verbluft” lazen wij, maar eigenlijk zijn zij bang.
Maar deze ervaring: het opklimmen van de berg en het zien van Jezus zal ook hun leven veranderen. Het gaat hen een nieuw inzicht geven: God openbaart zich in Jezus en hij is niet uit op de dood van de mens, maar op het leven en heil van ieder persoon. Zij zijn getuige van de heerlijkheid van God in Jezus geopenbaard en zijn in leven gebleven!

Beste broeders en zusters, af en toe kan God ook iets onverwachts van ons vragen zoals aan Abraham om iets dierbaars aan Hem te geven; of een weg af te leggen die niet de gemakkelijkste weg is, zoals de leerlingen deden. Af en toe vraagt God ons (geeft God ons) om een ziekte te dragen, een dierbare persoon los te laten, een crisis of een vernedering te ondergaan, van mentaliteit te veranderen, of te verzaken aan onszelf of aan onze plannen. Ja, God vraagt af en toe om het dierbaarste voor ons op een berg op te offeren … en wat zou jij doen?

In gehoorzaamheid doet Abraham wat hem wordt gevraagd: hij neemt zijn zoon, maar ook zijn gevoelens, zijn angsten, zijn verdriet, en bereidt zich voor om aan God álles te geven. In gehoorzaamheid volgen de leerlingen Jezus en wat maken ze mee? Dat God een panorama opent dat eerst verborgen was. De berg die zij hebben beklommen wordt een uitkijkpost (zoals die van het “Drielandenpunt”), van waaruit ze het leven op een andere manier kunnen zien. Zij gaan nu een leven leiden in het bewustzijn dat God van je houdt, dat het kruis en de moeilijkheden zin hebben, want God zal voorzien.

Dit is de belofte van deze tijd: wij zullen ook de voorzienigheid van God ervaren als wij niet bang zijn om te doen waartoe hij ons inspireert. Het tegenovergestelde zal het geval zijn, wij zullen zijn liefde en voorzienigheid ervaren! Houden wij dus moed in deze tijd van vasten.