1e Zondag van de Advent (a)
Mgr. Gerard de Korte
Sint-Janskathedraal, Den Bosch

Lezingen:
Jesaja 2, 1-5
Romeinen 13, 11-14
Matteüs 24, 37-44

Vandaag vieren wij de eerste zondag van de Advent. Een tijd van bezinning. Van langzaam maar zeker toegroeien naar het Kerstfeest, het geboortefeest van Jezus.
Wat kunnen wij meenemen van de lezingen uit de Heilige Schrift. Het evangelie stemt op het eerste gehoor niet echt vrolijk. Jezus verwijst naar de tijd van Noach. Een tijd van eten en drinken, van kopen en verkopen, van voorspoed en tegenspoed. Maar plotseling komt dan het einde.

Hoe de woorden van Jezus te horen? Als dreiging of als uitdaging?
Ik denk eerlijk gezegd het laatste. Jezus roept ons op tot waakzaamheid. Ons bestaan is eindig. Wij krijgen maar een beperkt aantal jaren. Vroeger of later komt het einde.

Het evangelie van deze dag zegt: gebruik de tijd goed.
Wees waakzaam, wees verwachtingsvol. Zie de tijd als een uitdaging, niet vlak en zonder perspectief, maar hoopvol gericht op Gods toekomst.

Ik vermoed dat niet weinig kerkgangers en kijkers deze taal te gemakkelijk vinden. Te vroom ook. Menigeen zal denken: bisschop, u moest maar eens in mijn schoenen staan.
Juist in onze dagen is er immers veel onzekerheid. Crisis stapelt op crisis, de oorlogen in onze wereld, politieke verdeeldheid, zorgen over het klimaat en de toekomst van de aarde, dure boodschappen in de winkel en torenhoge kosten voor energie.

Wat valt er nu te verwachten?
Waarop mogen wij hopen?

In de tijd van Advent die voor ons ligt, worden wij uitgedaagd om ons in te oefenen in vertrouwen. Ons leven is kwetsbaar en de tijd is verwarrend en maakt ons onzeker. Ook voor gelovige christenen. Wij lopen niet met ons hoofd in de wolken, maar wij mogen ons oefenen in vertrouwen. Wij hoeven het immers allemaal niet alleen te doen. Met ons gaat Hij die ons tot waakzaamheid oproept.

De eerste Adventskaars is aangestoken. Het kleine licht van de kaars verwijst naar het grote licht dat wij verwachten. Christus is immers het licht van deze wereld.
In deze tijd van Advent leven wij toe naar geboortefeest.

Broeders en zusters,
Ons leven is inderdaad kwetsbaar. Wij zijn een stofje in het immens heelal en de wereld om ons heen, kan ons onzeker en angstig maken. Maar laten wij ons door de tijd niet laten verlammen. Laten wij de tijd goed gebruiken en ons oefenen in vertrouwen in Hem die trouw is.
Ons huis, ons leven openstellen voor de Mensenzoon, voor Christus.
Hij die met ons mee gaat en ons draagt.