28 april 2024
St. Joriskerk, Eindhoven
Pastoor René Wilmink

Lezingen:
Handelingen 9, 26-31
1 Johannes 3, 18-24
Johannes 15, 1-8

Het evangelie is dikwijls enorm confronterend. Dat is duidelijk. Allereerst voor ons persoonlijk leven, maar ook voor de gemeenschap en voor ons als cultuur. Het spanningsveld tussen individu en het geheel is altijd aanwezig. Nu ook.

Fundament, wat/wie is ons fundament?
Waar zijn we echt op gebouwd, in wie en wat zijn we geworteld? Dat is de vraag. Je bent niet alleen op de wereld en je gaat pas echt leven - vrucht dragen - als je sterk genoeg geworteld bent.
In elke les die Jezus geeft, gebruikt Hij een beeld. Dat beeld laat zelfs bij de eerste lezing niets aan duidelijkheid te wensen over. Geen wollige taal. De leerlingen van Jezus ontvangen in dit college een levensles, die samenvalt met hun zending: je kunt onmogelijk de opdracht als christen waarmaken als je niet verbonden bent met de persoon Christus, die het hart is van de Kerk, het hart van onze hoop en van onze liefde.

Zending van de Kerk
Als je mensen vraagt naar wat specifiek christelijk is, dan wordt dikwijls het antwoord gegeven dat het gaat om bepaalde normen en waarden. Die normen en waarden zijn van ongelofelijk groot belang. Maar het fundament van deze normen en waarden is Iemand: Jezus die de openbaring is van de liefde van de Vader.
De Kerk heeft vanaf het begin van de concrete uitvoering van de zending één centrale leeflijn laten zien: Christus te brengen in woord en sacrament en in directe dienst aan de naaste. Op deze wijze betekenen de apostelen de aanwezigheid van Jezus. Waar de Kerk komt, daar is Christus de eerste en de bepalende die spreekt en handelt tot opbouw van allen die het maar willen horen en zich werkelijk inlaten met de Persoon met wie wij als Kerk onlosmakelijk verbonden zijn: los van Mij kun je niets.

Hoe dan?
Blijft in Mij: twee grondlijnen horen we Jezus zeggen in het Johannesevangelie: mijn woorden blijven horen om tot het handelen van Jezus te komen als vrucht in het dagelijks leven. Dat wil zeggen: heil, heelwording, heiliging van de wereld, waarin we leven. Elke ontmoeting, elke actie, die geënt is op de wijnstok, die Jezus is, ontvangt de voedingssappen van Hem die maakt dat ons spreken, zwijgen, handelen (en ook de zaken die we uitdrukkelijk niet doen) de vruchten zijn, van blijvende aard. Niet alleen voor onszelf, maar ook voor het netwerk – de gemeenschap – waarin wij leven. 
Ranken bestaan los van de wijnstok. Christenen kunnen niet bestaan los van Christus, los van elkaar. In Hem zijn we met elkaar verbonden en maakt de Heer de route naar zovele anderen in onze wereld. Zoveel ranken aan de éne wijnstok, die vruchten mogen opleveren niet voor een kort momentje, maar van leven dat blijft in Christus, bij de Vader!