22e Zondag door het jaar (a)
Pastoor René Wilmink
Sint Joriskerk, Eindhoven
Lezingen:
Jeremia 20, 7-9
Romeinen 12, 1-2
Matteüs 16, 21-27
Betrouwbare navolging
De campagne voor de verkiezingen komt heel langzaam op gang. Er is een woord dat maatschappelijk meer in spotlights staat dan tijden daarvoor: vertrouwen en betrouwbaarheid. Je zou kunnen zeggen er is een ware honger naar nieuwe betrouwbaarheid als het vertrouwen actueel in grote crisis verkeert. Dat geldt voor de overheid, dat geldt evenzeer voor de Kerk. Wat is het fundament van dat vertrouwen? Wordt dat telkens opnieuw uitgevonden?
Maatstaf
Vandaag zien we een crisissituatie in de communicatie tussen Jezus en de apostel Petrus. Jezus schetst in de kern de climax van zijn zending: lijden, sterven en op de derde dag zijn verrijzenis, zijn opstaan uit de dood. Het afgrijselijke programma dat Jezus klip en klaar voorlegt, wekt enorme afschuw. Petrus neemt de leiding om hoe dan ook deze planning te voorkomen. Daarmee maakt Petrus zich tot maatstaf. Hoorden wij vorige week dat Jezus Petrus aanstelt als fundament waar Hij zijn Kerk op bouwt. Nu wordt diezelfde Petrus op bijzonder heftige wijze - ‘terug Satan!’ -volkomen afgewezen: “je moet niet naast Mij lopen, maar terug, achter Mij” is de overduidelijke boodschap van Jezus: Hij is de maatstaf.
Geen rooskleurig beeld
Loopt het vertrouwen in Jezus nu een flinke deuk op? Hij wijst immers iemand die het zo goed met Hem voor heeft totaal af.
De route die Jezus moet lopen in gehoorzaamheid aan de Vader, zal Hij ook gaan lopen. Hij is de volkomen Betrouwbare in eenheid met de Vader. Jezus wijkt niet af. Hij zal afdalen naar diepste diepten van de menselijke – of onmenselijke – gewondheid, gebrokenheid. Hij wil dáár komen om te helen.
Het evangelie is op geen enkele wijze een karikatuur, maar is vooral het zichtbaar maken van de wonden in de mens die geheeld moeten worden. Wonden van inhumaniteit - ook in onze dagen en in onze cultuur op vele niveaus - die schrijnen en schreeuwen om verzorging en genezing. God blijft daar niet op afstand. IN Christus is Hij ons - u en mij nabij gekomen. Betrouwbaarheid bestaat niet in het voorspiegelen van een ideaalbeeld, waarbij de realiteit buiten beschouwing wordt gelaten.
Vertrouwen herstellen: ons gewonde vertrouwen laten herstellen
Duidelijk is dat Jezus in de bekendmaking van zijn lijden, sterven en verrijzenis ons vervangt, waar wij het op de plek van lijden en imperfectie op eigen kracht het niet redden. Hij is gekomen om ons te redden. Jezus volgen is ondenkbaar als wij – zoals Petrus – het heft in eigen hand willen houden. Als wij in Jezus God belijden als de eeuwig Trouwe, Betrouwbare en reddende Liefde en ons daadwerkelijk inlaten met Hem komen we door Hem tot leven, herschept Hij ons tot leven zonder einde.
Als wij zonder God, of misschien nog wel erger, God naar onze hand willen zetten, hoe goed het ook bedoeld is (zie Petrus….) is er geen sprake van werkelijk herstel. Onze wonden in de betrouwbaarheid eerlijk openleggen aan de Heer en aan elkaar maakt langzaam herstel mogelijk persoonlijk, politiek, kerkelijk, overal. Dat is geen schande, maar een door en door noodzakelijke weg.