Menselijke waardigheid is voor Chris van Dam een groot goed. In zijn werk als politieman, officier van justitie, Tweede Kamerlid voor het CDA en als voorzitter van de Parlementaire Ondervragingscommissie Kinderopvangtoeslag heeft hij dat altijd voor ogen gehouden. Soms kom je dan van een koude kermis thuis als blijkt dat rechters burgers niet hebben beschermd of moet je een andere keuze maken dan je partij omdat je uit overtuiging in je eigen kerk mensen opvangt die anders het land worden uitgezet.

Het leven hangt aan elkaar van keuzes, dilemma’s en compromissen. Aan de buitenwereld kun je niet altijd iets veranderen, maar aan de manier waarop je je verhoudt tot wat er is wél.

Je kunt ervoor kiezen om de ander te vertrouwen: Van Dam liet zich eens van een tafel achterover vallen in de handen van ex-gedetineerden. Hij moest in een fractie van een seconde beslissen om zich over te geven, de minste aarzeling zou een motie van wantrouwen zijn geweest.

Chris van Dam leeft vanuit de gedachte dat wij elkaar gegeven zijn, elkaar kunnen vinden maar elkaar ook steeds opnieuw moeten blijven zoeken. In alles wat hij doet zoekt hij de verbinding met anderen omdat in de ontmoeting de mogelijkheid zit om elkaar werkelijk te zien en te begrijpen. In dat ‘tussenmenselijke’ kunnen we iets van het goddelijke ervaren.

Bekijk hier deze aflevering