Kunstenares Ans Markus: 'Ik ben dankbaar voor alles wat er wél is'

Kunstenares Ans Markus wilde zich lange tijd verbergen voor de buitenwereld. Ze voelde zich onzeker en kwetsbaar. Tot op haar dertigste haar schildertalent werd ontdekt. Het zou haar leven voorgoed veranderen.

De mysterieuze kunstenares Ans Markus werd beroemd met haar schilderijen van vrouwen in windsels. De windsels staan symbool voor veiligheid en geborgenheid, maar ook voor het verbergen van wie je echt bent. Dat laatste heeft Ans lang gedaan. Haar eerste man mishandelde haar, waardoor ze zeer onzeker werd. ‘Als ik langs een terras vol mensen kwam dacht ik: kan ik niet ergens achterlangs lopen? Ik had geen eigenwaarde.’

Op haar dertigste – als alleenstaande moeder – ontdekte Ans dat ze groot talent had voor schilderen. De schilderkunst hielp Ans om zichzelf te worden, en haar moeilijke verleden achter zich te laten. ‘Ik heb de windsels letterlijk en figuurlijk van me af geschilderd’. Tot haar grote vreugde merkte Ans bovendien dat ze niet alleen was. Veel vrouwen herkenden zichzelf in haar werk en haar verhaal.

'Ik heb de windsels letterlijk en figuurlijk van me af geschilderd'

Ans Markus

Ans werd een aantal jaren geleden ziek, ze kreeg kanker. Inmiddels gaat het beter met haar. Ondanks alles wat ze heeft meegemaakt, is Ans vooral dankbaar. Ze kijkt met mildheid terug op alles wat op haar pad is gekomen, zelfs op haar eerste echtgenoot. ‘Hij had zelf ook geen eigenwaarde, daardoor moest hij anderen wat aandoen. Ik heb nu medelijden met hem.’

Jezus is voor Ans een inspiratiebron. Ze bewondert hem om zijn open blik naar de medemens. ‘Die openheid, daar kunnen we allemaal wat van leren.’

Bekijk hier deze aflevering terug

De inspiratietekst van Ans Markus

Wie ben je, en ken je jezelf wel? Wie ben je? Waar ga je heen?

Ben jij de mens die maar niet op durft te staan
Bang voor de waarheid, sluimert in waan
Verscholen je vuur ergens diep in je jeugd
Verholen de liefde achter de deugd.

Ben jij de mens die zich nooit helemaal geeft
Die altijd en eeuwig een achterdeur heeft
Drukke gebaren en snedige taal
Wanneer komt er een keer een eind aan ’t verhaal?

Droeg jij in je leven het lijden zo goed
Ieder bewondert nog altijd je moed
Wie draagt je een keer van je eenzame troon
Wie spreekt jou 'ns tegen, wie doet dat gewoon?

- Wie ben je, Lenny Kuhr