Dick Couvée treedt graag buiten de gebaande paden. Eerst zou hij, tegen de familietraditie in, nooit dominee worden. Toen dat tóch zijn roeping bleek te zijn, vervulde hij deze taak op geheel eigen wijze. Met Annemiek Schrijver blikt hij terug op zijn carrière.
Nee, hij zou niet in de voetsporen van zijn voorvaderen treden en dominee worden. Dick Couvée koos voor Volkenrecht, werd jurist en werkte met veel plezier voor het ministerie van Verkeer en Waterstaat. Tot hij zag dat de samenleving steeds meer voor het grote geld ging en dat de politiek de marktwerking innig omhelsd.
Geheel tegen zijn eerdere plannen in, begon hij zijn studie theologie en werd predikant. Ruim twaalf jaar geleden werd hij dominee van de Rotterdamse Pauluskerk, een open (geloofs)gemeenschap met bezoekers die veelal leven in de marge van de samenleving.
Zijn de bezoekers van de Pauluskerk het afvoerputje van de maatschappij? Integendeel. Zelden zag Couvée mooiere en krachtiger mensen dan daar, zegt hij. Het is, zoals Leonard Cohen zong, de barst die het licht doorlaat.
Juist daar waar het kraakt en pijn doet, licht iets op dat groter is dan wij. Het gaat erom de mensen die tussen de raderen van de maatschappij terecht kwamen, trouw te blijven in hun machteloosheid.
Onlangs nam Dick Couvée afscheid als hoeder van deze bijzondere kerk. Met Annemiek Schrijver kijkt hij in een nieuwe aflevering van De Verwondering terug op een periode van streven naar barmhartigheid en gerechtigheid - vaak tegen de dominante stroom in.
De inspiratietekst van Dick Couvée
Mystiek is de ervaring van de eenheid en samenhang van het leven. Mystiek waarnemen, mystiek zien is tegelijk ook het onverbiddelijk waarnemen van de versplintering en gebrokenheid van alle leven. Lijden aan die versplintering en gebrokenheid en die onverdraaglijk vinden hoort tot de mystiek. God versplinterd te vinden in arm en rijk, in boven en onder, in ziek en gezond, in zwak en machtig, dat is het lijden van mystici. Het verzet van Franciscus of Elisabeth van Thüringen of van Martin Luther King groeit uit het waarnemen van schoonheid (heelheid). En dat is tegelijk het meest langdurige en meest gevaarlijke verzet, dat uit de ervaring van schoonheid (heelheid) wordt geboren.
- Uit: Dorothee Sölle, Mystik und Widerstand , Vorwort, blz. 14
Vertaling: Dick Couvée
