Om zes uur ’s ochtends parkeert Ayoub (23) zijn auto op de oprit bij boer Jan, die een veehouderij heeft in de omgeving van Amsterdam. Het is nog vroeg, maar voor Ayoub is dit de normaalste zaak van de wereld. Geroutineerd en op zijn gemak wandelt hij achter de boerderij langs het weiland in, om de ruim negentig koeien van boer Jan op te halen. Het is melktijd. ‘Ik probeer altijd op tijd naar bed te gaan, voor tien uur ’s avonds. Soms heb ik een feestje, dan haal ik een nachtje door. Dan ga ik van de dansvloer direct door naar de boerderij. Nu kan het nog hè, ik ben nog jong’, zegt Ayoub.

Hij opent het hek en de koeien sjokken achter elkaar aan richting melkstal. ‘Ik heb het altijd mooie dieren gevonden, koeien. Moet je eens kijken joh, hoe groot en krachtig. Een koe weegt 650 kilo, enorme dieren zijn het. Jammer genoeg kun je in de stad geen koeien houden, anders had ik er al lang één gehad.’

Ontdekt op YouTube
Ayoub woont in hartje Amsterdam en is de enige Marokkaanse boer in heel Nederland. Hij is nu nog invaller, hij werkt op verschillende boerderijen wanneer de eigenaar op vakantie is of het te druk heeft. Omdat zijn vrienden geen idee hadden hoe een werkdag er voor Ayoub uitziet, besloot hij vorig jaar een vlog te maken. In eerste instantie alleen voor zijn vrienden, maar die vonden zijn filmpjes zo briljant, dat Ayoub besloot ze op YouTube te zetten. Truefellah heet zijn vlog, fellah is Marokkaans voor boer. De vlog werd door verschillende media opgepikt. En nu krijgt Ayoub bij KRO-NCRV zelfs een eigen tv-serie, een docusoap waarin hij wordt gevolgd op de boerderij én thuis in Amsterdam.

Ayoub zit nu midden in de opnames. ‘Meestal vind ik het heel leuk om te worden gevolgd door een cameraploeg, maar soms vind ik het ook wel heftig, de hele dag zo’n camera op me gericht. Ik heb het moment dat ik zei: “en nu ga ik even alleen naar huis”, inmiddels al gehad.’

Weggedrukt
De eerste koeien staan in de melkput en Ayoub gaat aan de slag. De eigenaar van het bedrijf, boer Jan, kan het lekker rustig aan doen nu Ayoub er is. ‘Dit is als een tweede thuis voor me’, vertelt Ayoub, terwijl hij de uiers van de koeien aansluit op de melkmachine. ‘Ik kom hier al sinds ik zestien ben en mijn eerste stage ging lopen. Ik weet het nog goed, ik belde de ene na de andere boer in de omgeving voor een stage. Soms werd ik meteen weggedrukt als ze mijn naam hoorden of er werd me verteld dat ze geen stagiairs nodig hadden. Toen ik Jan belde, twijfelde hij in eerste instantie ook. Maar de volgende dag belde hij me terug en mocht ik op gesprek komen. Sindsdien werk ik hier als invaller, maar ook in mijn vrije tijd ben ik vaak hier. Ik vind het heerlijk, het groen, de ruimte, de dieren. Sommige jongens zitten graag in het café als ze vrij zijn, ik ben liever op de boerderij.’

Dierenhart
Ruim anderhalf uur is Ayoub druk bezig met melken. Dat moet elke ochtend en elke middag gebeuren. Ontbijten doet hij pas als de koeien zijn gemolken en gecheckt. Zo is er vandaag een koe die niet wil eten. ‘Misschien heeft hij wat scherps gegeten. Deze koe laten we straks binnen, zodat de veearts er even naar kan kijken’, zegt Ayoub. Hij zegt dat het voor hem heel belangrijk is dat het goed gaat met de koeien. ‘Als zij het goed hebben, gaat het met mij ook goed. Die drive moet je als boer wel hebben, want het valt niet mee om boer te zijn in Nederland met alle regels die er zijn. Je moet echt hart hebben voor je dieren, anders red je het niet.‘

Naast liefde voor de dieren, houdt Ayoub ook rekening met zijn leefomgeving. ‘Als ik later mijn eigen boerderij heb, wil ik die zeker zo duurzaam mogelijk maken. Zonnepanelen, windmolens, een trekker op waterstof: dat soort dingen. Ik vind het belangrijk goed te zijn voor de natuur, en daarnaast is zo min mogelijk uitstoot ook goed voor de koeien.’

Reuring
Inmiddels komt ook boer Jan over het erf aangelopen. Hij kijkt even mee met Ayoub tijdens het voeren van de kalveren. ‘Wat sommige mensen niet weten is dat een koe eerst een kalf moet krijgen voor ze melk gaat geven. Onze koeien krijgen vanaf hun tweede jaar elk jaar een kalf om de melkproductie op gang te houden. Veel van de kalveren blijven hier, dus ik ken veel koeien al vanaf hun geboorte’, zegt Jan.

Ayoub komt al zeven jaar over de vloer, vertelt Jan. ‘Ik merkte direct dat hij het serieus meent, hij houdt zich aan zijn afspraken en werkt hard.’ De laatste tijd is Jans boerderij ook een van de locaties voor de opnames van de tv-serie. ‘Het is soms een drukte van belang op het erf, want we runnen ook nog een Bed & Breakfast. Maar ik vind het alleen maar gezellig, die reuring.’

Meisjes in de rij
Als de koeien in de wei staan en de kalveren zijn gevoerd, is het tijd om te gaan ontbijten. Ayoub zoekt een mooi rustig plekje om even te zitten, met uitzicht over de weilanden. ‘Mensen vonden het echt raar dat ik boer wilde worden. En nog steeds soms wel. Als ik in de club tegen een meisje zeg dat ik boer ben, denken ze dat ik een grap maak. Ze geloven het echt niet. Of ze gaan er direct vandoor. Maar nu staan de meisjes in de rij’, zegt hij lachend terwijl hij een boterham smeert. 

‘Ik wilde iets gaan doen dat niemand bij mij op school deed. Mijn klasgenoten gingen een opleiding in de ICT doen, of verpleegkunde of een sportopleiding. Ik dacht: hoe kan ik een baan vinden als ik hetzelfde ga doen als iedereen? Dus koos ik wat anders en zo kwam ik uit op de mbo-opleiding veehouderij. Op de opleiding was ik de enige Marokkaanse jongen tussen alle jongens van het platteland. “Luister”, zei ik, “ik ben hier niet om vrienden te maken, ik ben hier om te leren.” Dus ik deed mijn ding en vertrok daarna weer naar huis. Maar na een jaar was iedereen gewend en werd ik dikke vrienden met een aantal klasgenoten. Sommige van hen zie ik nog steeds.’

Doelgericht
Ayoub droomt ervan om ooit zijn eigen boerderij te hebben. ‘Eigenlijk stond ik vorig jaar, na mijn opleiding, op het punt om naar Marokko te gaan om daar mijn eigen bedrijf te starten. Maar toen werd mijn vlog ontdekt en ineens ging het hard. Daarom blijf ik voorlopig nog hier in Nederland. Want dat is ook een groot avontuur, ik word soms zelfs al om een handtekening gevraagd. En die eigen boerderij, die gaat er ook komen. Elke stap die ik nu zet is voor dat ene doel: dat ik ooit mijn eigen boerderij zal hebben.’

Na het ontbijt staat Ayoub weer op om aan de slag te gaan. Het is nog steeds pas 9 uur in de ochtend. Vandaag gaat hij nog stallen uitmesten, de omheiningen controleren, tractor rijden, machineonderhoud plegen en de melkput schoonmaken. Er is altijd wat te doen. ‘Ik ben hier meestal van zes uur ’s ochtends tot acht uur ’s avonds’, zegt Ayoub. ‘En dan ga ik weer terug naar Amsterdam. Ik ben en blijf een stadsjongen, maar wel een stadsjongen die van het platteland houdt. Dus ooit zal ik Amsterdam gedag zeggen.’

Zien? Boer Ayoub is vanaf dinsdag 21 december om 20.25 uur te zien bij KRO-NCRV op NPO 3.