Dit zijn de mooiste reacties op de stelling in de KRO-NCRV inspiratienieuwsbrief.
We leven in een tijd waarin veel zekerheden op de tocht staan: het klimaat is zichtbaar aan het veranderen, er is oorlog in Europa én de samenleving raakt steeds verder verdeeld. Het is onduidelijk hoe onze toekomst eruit ziet en 'het komt goed' lijken loze woorden.
Dat besef kan best angstig maken. Wij vroegen ons af hoe de lezers van de KRO-NCRV inspiratienieuwesbrief hierover denken. Daarom was de stelling in de vorige nieuwsbrief:
'Ik maak me soms zorgen over de toekomst'
Dit vinden jullie:
'Zowel de toekomst van de planeet en alles wat erop leeft als mijn individuele toekomst in ouder worden en ziektes maakt dat ik door het bos de bomen niet meer zie. Maar toch blijft er ook de hoop dat de natuur zijn eigen weg heeft en wij als mens dus ook.'
'Ik maak me vooral zorgen over in wat voor wereld mijn kinderen opgroeien. Het lijkt erop dat we nog lang niet voldoende doordrongen zijn van de urgentie van de wereldwijde klimaatcrisis. Maar ook de wereldwijde politieke situatie, onder andere de oorlog in Oekraïne en de opkomst van radicaal rechts, baart me zorgen.'
'Zorgen maken is weinig effectief, liever doe ik wat aan / tegen wat er mis zou kunnen gaan: positief activisme!'
'Ja, ik maak mij zorgen over de wereld en met name de toekomst van de jonge generatie. De druk die op ze afkomt in een verharde wereld vol agressie en ego’s. Zelf weet ik mij geborgen bij God. Er is een mooie toekomst in het verschiet, ook al weet ik niet hoe dat er uitziet, maar ik vertrouw daarop. Ik kan alleen maar bidden dat de mens waar dan ook ter wereld zal zoeken naar vrede en liefde voor elkaar en de natuur.'
'Ik maak me grote zorgen over het klimaat. Het lijkt of de ernst van de crisis maar niet wil doordringen. Schiphol is weer stampvol en iedereen vliegt overal heen zonder na te denken over de gevolgen. Het kabinet is te bang om een impopulaire maatregel als vleesbelasting in te stellen. Het lijkt alsof we wel willen dat de klimaatcrisis stopt, maar we zijn (bijna) niet bereid daar iets voor op te geven. Ik maak me grote zorgen over het egoïsme dat steeds groter wordt. Het eigenbelang, de rechten die we denken te hebben, worden niet meer gevolgd door de plichten, de zorg en de verantwoordelijkheid voor de ander en voor de aarde. Ik wil geloven in een God, anders verlies ik de hoop, mijn geloof in de mensheid wordt steeds kleiner.'
'Ik heb vertrouwen. Ik denk dat liefde sterker is dan haat.'
De mooiste verhalen ontvangen in je mailbox?
Schrijf je dan in voor de KRO-NCRV inspiratie nieuwsbrief én laat je stem horen in de wekelijkse stelling. Wie weet lees jij jouw reactie dan wel terug.
