Katholieken moeten inderdaad bidden. Hoe ze dat moeten doen, hangt af van het soort gebed en het tijdstip.
De kracht van de Geest
Op de eerste plaats moet gezegd worden, dat bidden eigenlijk veel meer een kwestie van ‘mogen’ dan van ‘moeten’ is. Dat een individu zich überhaupt tot God kan richten en Hem daarbij ook nog Vader kan noemen, is een goddelijke genade. Dat betekent dat God iemand onverdiend het vermogen schenkt om zich met het goddelijke in contact te stellen. Een authentiek gebed is alleen mogelijk dankzij de werking van de Heilige Geest. De apostel Paulus zegt dat het de Geest Zelf is die in ons bidt, omdat onze zwakheid het verhindert te weten hoe en wat wij moeten bidden (vgl. Romeinenbrief 8, 26).
In stilte of hardop, in jezelf of samen
De Catechismus van de Katholieke Kerk (CKK alinea’s 2558 tot 2758) leert dat gebed essentieel is voor een relatie met God. Onder ‘gebed’ wordt verstaan ‘zich richten tot een persoonlijke God’. Dat kan in stilte en alleen, in jezelf of hardop. Maar het kan ook in gemeenschappelijk verband. De Kerk als zodanig bidt ook. Dat doet zij – vaak publiekelijk – door haar officiële eredienst (liturgie).
Weesgegroet en Rozenkrans
Katholieken worden sterk aangemoedigd om dagelijks te bidden, inclusief ochtend- en avondgebeden, maar er is geen strikte kerkelijke wet die dit vereist. Gebruikelijke dagelijkse gebeden zijn het Onze Vader, het Weesgegroet, de Rozenkrans, de Akte van Berouw en geïmproviseerde gebeden vanuit het hart. Dat kan alleen of met anderen in je privéomgeving.

Liturgie en Getijdengebed
De deelname aan de liturgie is in sommige gevallen verplicht. Op zondagen en hoogtijdagen moeten alle katholieken verplicht deelnemen aan de eucharistieviering (Heilige Mis). Er zijn ook katholieken die dagelijks het Getijdengebed moeten bidden. Deze plicht geldt voor geestelijken (diakens, priesters en bisschoppen) en voor religieuzen (kloosterlingen en andere Godgewijden).
Heilige Mis
Hoe neem je deel aan de Heilige Mis? Op de eerste plaats door je voor te bereiden met een gewetensonderzoek en een boetvaardige houding aan te nemen. Op de tweede plaats door eerbiedig te zijn en je te concentreren op de teksten die door de priester, diaken of lectoren worden uitgesproken. Vervolgens probeer je gevoelens van dankbaarheid op te wekken, wat als het goed is uitmondt in aanbidding.
Schijnheiligheid
Belangrijk voor elke christengelovige om altijd te onthouden wat Jezus zegt in het zesde hoofdstuk van het Mattheüs-evangelie. Daarin waarschuwt hij voor schijnheiligheid. Vroom zijn voor de buitenwereld verafschuwt Hij: “Maar als gij bidt, ga dan in uw binnenkamer, sluit de deur achter u en bidt tot uw Vader die in het verborgene is en uw Vader die in het verborgene ziet, zal het u vergelden. Als gij bidt, gebruik dan geen omhaal van woorden, zoals de heidenen, want deze menen dat zij door hun veelheid van woorden verhoring zullen vinden. Volgt hun voorbeeld dus niet na, want voordat gij Hem vraagt, weet uw Vader wat gij nodig hebt.” (Mt. 6, 6-8). Vervolgens leert Jezus zijn leerlingen de tekst van het Onze Vader (Mt. 6, 9-13).
Hoe is Jezus’ oproep om strikt privé te bidden te rijmen met het publieke gebed van de Kerk?
Gebed met de juiste intentie
Allereerst veroordeelt Jezus de hypocrisie van sommige religieuze leiders van zijn eigen tijd die in het openbaar baden om gezien en bewonderd te worden. Hij veroordeelt daarmee niet het openbare gebed zelf, maar de verkeerde intentie erachter (het zoeken naar menselijke lof in plaats van God).
Eucharistie
Jezus nam namelijk zelf ook deel aan openbaar gebed. Zo bad Hij in synagogen (Lucas 4, 16) en in de Tempel (Johannes 2, 13-17). En na zijn Verrijzenis kwamen zijn leerlingen samen om gemeenschappelijk te bidden (Handelingen 2, 42 en 4, 31). De schrijver van de Hebreeënbrief vermaant de gelovigen en zeggen dat zij niet mogen wegblijven van de gebedsbijeenkomsten. De christenen van de jonge kerk vierden eucharistie om Jezus te gedenken, waartoe Hijzelf de opdracht had gegeven (Lucas 22, 19).
Persoonlijke band met God
Persoonlijk gebed (‘in uw binnenkamer’) helpt om een diepe, persoonlijke band met God te ontwikkelen. Het openbare gebed versterkt de kerkgemeenschap als het Lichaam van Christus en verenigt gelovigen in aanbidding; het is dus niet voor de show, maar omwille van de glorie van God en de kerkelijke eenheid. Zowel privaat als publiek gebed is voor katholieken essentieel.
